Można się załamać....serce się kraje

Kościół pw. św. Mikołaja w Inowrocławiu wielokrotnie przy różnych okazjach gościł na stronicach "Kronik Inowrocławskich", ostatnio przechodziłem obok i znowu był to pretekst do nowego tematu.....

Jeden z największych inowrocławskich zabytków, z którym wiąże się w dziejach wiele ważnych ogólnopolskich wydarzeń ciągle w ostatnich latach przyprawia mnie o ból głowy.

Nadpalona dzwonnica, przez kilka lat nic z tym nie zrobiono...............

Napisy na zabytkowej świątyni, w dodatku wulgarne, są nie do przyjęcia, opadają ręce.........

Wypadałoby coś z tym zrobić, usunąć i zapobiegać by nie pojawiały się następne.........

Mur wokół kościoła jest w opłakanym stanie, rozlatuje się, upstrzony napisami, bohomazami........

Betonowy chodnik wokół świątyni pełen jest dziur, wyłomów, nie wygląda to dobrze i jest niebezpieczne dla wszystkich, którzy tam przechodzą.

Za murami kościoła powstaje mini osiedle mieszkaniowe może to będzie pretekst do wyremontowania muru...............

Odrestaurowany będzie też wkrótce ocalały fragment średniowiecznych murów obronnych w sąsiedztwie kościoła, aż się prosi by sam kościół pw. św.Mikołaja i jego najbliższe otoczenie odzyskało swój dawny blask.

Bardzo cieszy wymieniony dach, położone tynki zewnętrzne, prace renowacyjne prowadzone wewnątrz świątyni, ale nie można na tym poprzestać.

Janisław w grobie się przewraca

na marmurowej płycie w znanym kościele

imię Jarosław mu nadano

historia chichocze z wielkiego patrioty

kpi z arcybiskupa i w oczy mu się śmieje

wielka to postać, nie pozwoli na kpiny

wyryje swe imię na kamieniu

królowie którym korony wkładał na głowy

nazwiska swego biskupa nie zmienią

toż to bohater narodowy. 

Czas najwyższy sprostować imię wielkiego Polaka i arcybiskupa na tablicy wmurowanej w mury kościoła.

Niemiecki żołnierz, organista

ze specjalną rusza misją

relikwie biskupa Wojciecha

z bezczeszczonej gnieźnieńskiej

katedry ratuje

Inowrocław dostaje wielkie zadanie

dla symbolu katolickiej Polski

u św. Mikołaja kryjówkę szykuje

kościelna wieża nie była zbyt bezpieczna

więc pod posadzką zakrystii

szczątki świętego znajdują schronienie

tak przetrwały całą wojnę

Urban Thielen i wszyscy

którzy się do tego przyczynili

zasłużyli na naszą wdzięczność 

i dziękczynienie.

Święty Wojciech dobierał sobie apostołów przez wieki

najpierw Chrobry i cesarz Otton III

potem Urban Thelen i Piotr Mattausz też

w tym gronie się znaleźli 

Z narażeniem życia uratowali szczątki

wielkiego Polski patrona

następni byli Arno Giese i Andrzej Machnowski

opowiedzieli jak pod posadzką zakrystii

w inowrocławskim kościele

wojenny cud się dokonał

skromny kujawski kronikarz również

nieśmiało do tego grona puka

wszak sławi imię Wojciecha

przypomina Urbana Thelena

Bogu i Ojczyźnie służy jego sztuka

po drodze apostołów było jeszcze wielu

u Św. Mikołaja pod posadzką zakrystii

biskup Wojciech zostawił znamię

swoistą maksymę

swoje apostolskie kazanie

Wiara i Patriotyzm

gwarantuje Polsce przetrwanie.

Autor "Kronik" z reżyserem filmu o uratowaniu relikwii św. Wojciecha w naszej świątyni Andrzejem Machnowskim ( z prawej).

Kościół św. Mikołaja zaznaczył się w historii Polski za czasów Łokietka, królowej Jadwigi i Jagiełły, wojen z Krzyżakami, godzien jest naszej troski, opieki i szacunku.
W tej świątyni miały miejsce wielkie wydarzenia o dużym znaczeniu dla całego kraju: 
w latach 1320-1321 toczył się proces przed sądem papieskim wytoczony przez króla Władysława Łokietka przeciwko Krzyżakom.W naszym kościele 10 lutego 1321 roku arcybiskup gnieźnieński Janisław ogłosił wobec delegatów polskich i krzyżackich wyrok papieża Jana XXII skazujący Zakon na zwrot Polsce zagrabionego Pomorza oraz zapłacenie odszkodowania 30 000 grzywien i pokrycie kosztów procesu.
W 1397 roku w tym samym kościele królowa Jadwiga pertraktowała z Wielkim mistrzem Krzyżackim Konradem von Jungingen w sprawie pokojowego zlikwidowania sporu i zwrot Ziemi Dobrzyńskiej.
Tutaj też według legendy przepowiedziała wielką klęskę Krzyżakom z ręki jej męża Władysława Jagiełły.
Jest jeszcze jedno wielkie wydarzenie w historii tego kościoła, które warto przypomnieć i upamiętnić:
od 18 lipca 1941 roku do końca wojny pod posadzką zakrystii były ukrywane Relikwie Św. Wojciecha z Gniezna, męczennika i patrona Polski, świętość dla każdego katolika i Polaka.
Relikwie przywiózł z Gniezna od ks.Edwarda van Bleriqa( wikariusza generalnego archidiecezji gnieźnieńskiej) do ks. Paula Mattauscha (proboszcza fary inowrocławskiej) Urban Thelen- podoficer Wehrmachtu.O tym również opisuję szczegółowo w stosownym poście.
Trzeba nagłośnić te niezwykle patriotyczne wydarzenia w historii Kujaw i Polski, które miały miejsce w naszej świątyni, promować je i doprowadzić farę do należnego jej od nas wszystkich stanu i wyglądu.
Uratowane przed Prusakami i Niemcami wyposażenie zniszczonego i rozebranego klasztoru i kościoła Św.Franciszka trzeba pokazywać inowrocławianom, turystom, przypominać chlubną historię Inowrocławia i uczyć patriotyzmu.
Wykorzystując prace remontowe warto by również pomyśleć o stworzeniu odpowiednich warunków do wyeksponowania zgromadzonych w tym kościele zabytków, pamiątek uratowanych z innych inowrocławskich kościołów ( głównie kościoła i klasztoru OO. Franciszkanów) i przechowywanych przez wieki nieraz z narażeniem życia, jeśli coś z nich jeszcze pozostało ( nie wiadomo czy można je jeszcze uratować przed zniszczeniem). Myślę tutaj głównie o ornatach i kapie z pietyzmem przechowywanych przez wieki.

Ornaty:

* biały z haftem kwiatowym z 1665 roku

*Biały z tkaniny rokokowej z kolumną o hafcie kwiatowym z XVII wieku

* biały z polskich pasów szlacheckich XVII/XVIII wieku

*zielony z polskich pasów szlacheckich XVIII/XIX wiek

*Złoty z haftem kwiatowym XVII/XVIII wiek (zachował się tył)

Kapa z tkaniny złotolitej XIX wiek z bordiurą i kapturem haftowanym ze Św. Mikołajem z połowy XVIII wieku.

To jest spuścizna naszych ojców i dziadów, patriotyczna spuścizna, trzeba ją ratować i udostępnić do zwiedzania.

Drewniana dzwonnica opodal kościoła uległa nadpaleniu podczas pożaru, były w niej zabytkowe dzwony, które uległy uszkodzeniu.

Dzwony:

*późnogotycki z XV wieku bez ozdób waga 204 kg. tonacja G-mol

*barokowy z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem i Św. Mikołaja waga 907 kg.tonacja E-mol

* słowacki z 1928 r. z Koszyc, sprowadzony w 1945 r.

* sygnaturka zawieszona w wieżyczce kościoła z napisem "MS ANN 1603"

Dzwonnica zabezpieczona tylko folią na spalonym dachu pozostaje cały czas w takim stanie, dodam tylko że dzwonnica płonęła 30 października 2011 roku.

Szanujmy dziedzictwo naszych dziadów i ojców, toć to historia nasza, często okupiona krwią i życiem przodków.