Poznań niech będzie inspiracją.....

Poznań odbudowuje zamek królewski Przemysła II i to właśnie powinno stać się natchnieniem, inspiracją dla Inowrocławia do odbudowy średniowiecznej wieży ratuszowej, pięknego gotyckiego symbolu i ozdoby ówczesnego grodu.

Trudno nam się mierzyć z potencjałem inwestycyjnym Poznania, ale myślę że proporcje byłyby zachowane: Poznań będzie miał swój zamek królewski, a Inowrocław powinien mieć swoją wieżę ratuszową odbudowaną w historycznym miejscu na rynku.
Taras widokowy na szczycie wieży byłby wspaniałą atrakcją turystyczną.
Wieża byłaby również dobrym miejscem na galerię wystawienniczą ( obrazy, fotografie), kawiarnię, muzeum- byłoby gdzie pokazać zbiory ukryte gdzieś głęboko w kościele pw. Św. Mikołaja.

Inowrocław z Poznaniem i Kujawy z Wielkopolską zawsze przez wieki więcej łączyło niż dzieliło:
Przemysła II do korony doprowadziło wsparcie naszego Łokietka.
Niestety korona odzyskana dla Polski po długich 216 latach rozbicia dzielnicowego tkwiła na skroniach nowego władcy jedynie 226 dni.
Przemysł II okazał się jednym z najkrócej panujących polskich władców, stał się ofiarą skrytobójczego zamachu zorganizowanego przez margrabiów branderburskich.
Dopiero Łokietkowi, synowi naszego kujawskiego księcia Kazimierza Konradowica udało się zjednoczyć Polskę i koronować się na jej króla.
Później przez wiele lat nasze związki się zacieśniały: razem walczyliśmy o wolność i niepodległość np. w Powstaniu Wielkopolskim, zakładaliśmy towarzystwa i organizacje pod zaborami i w czasie okupacji m.in. "Sokół", Wincentego Pola, organizacje harcerskie i dziesiątki, dziesiątki innych.
W Inowrocławiu powstała filia słynnych zakładów metalowych "Hipolita Cegielskiego".
W inowrocławskim hotelu "Bast" na podobieństwo poznańskiego "Bazaru" znajdowało się centrum polskości i walki z germanizacją, dodam tylko że architektem obu tych obiektów był Tomasz Pajzderski.
 Organizowano tutaj odczyty, wykłady, rocznicowe uroczystości patriotyczne, szkolenia z prowadzenia handlu, prowadzenia warsztatów rzemieślniczych, wieczornice na których śpiewano pieśni patriotyczne, deklamowano wiersze polskich poetów, wystawiano sztuki teatralne oraz nawiązywano kontakty z polskimi organizacjami z innych zaborów.Ta aktywność  wysunęła nasze miasto na jeden z najprężniejszych ośrodków obok Poznania w Wielkim Księstwie Poznańskim.
5 kwietnia 1907 roku odbył się w hotelu Bast wiec protestacyjny przeciwko germanizacji, któremu przewodniczył ksiądz Antoni Laubitz. 3 lata później znakomity kompozytor Feliks Nowowiejski skomponował muzykę do słów "Roty" Marii Konopnickiej, wiersza w którym autorka zawarła całą gehennę Polaków pod pruskim panowaniem. W tym też roku w wielkiej sali teatralnej hotelu Bast odbyły się nieoficjalne uroczystości obchodów 500 rocznicy bitwy pod Grunwaldem.
Zawsze pod wieloma względami Poznań był wzorem dla Inowrocławia i motorem zmian w naszym mieście, myślę że tak powinno być nadal.
Odbudowa zamku królewskiego Przemysła II w stolicy Wielkopolski powinna być również drogowskazem dla stolicy Kujaw do odbudowy ratuszowej wieży na płycie inowrocławskiego rynku.

 Nie mamy w Inowrocławiu pięknego renesansowego ratusza, urokliwych kamieniczek, nie pozostały żadne ślady po średniowiecznej świetności, ale możemy wskrzesić wieżę ratuszową, która będzie przypominała dawną potęgę i znaczenie inowrocławskiego grodu.
Powoli kamieniczki w Inowrocławskim rynku są odnawiane, nabierają blasku, tyle możemy zrobić.
Możemy też odbudować wieżę ratuszową i dać spacerującej królowej Jadwidze jej męża Władysława Jagiełłę do towarzystwa, aby przypomnieć niewątpliwą wielką zażyłość króla z naszym miastem.

Tu na środku Rynku Św. Mikołaju

wiernych gromadziłeś

Zamiast dzisiejszej fontanny pięknym

polskim gotykiem świeciłeś

Tu swego majestatu dla procesów

nad Krzyżakami użyczyłeś

Królowa Jadwiga z Wielkim Mistrzem

 tu pertraktowała

Krzyżacka duma i buta tu właśnie

 uszczerbku doznała

Symbol swojego upokorzenia

jako pierwszy podpalili

Wymazali z panoramy miasta

z satysfakcją zniszczyli

Wieża jeszcze parę wieków przetrwała

O wielkości i pięknie polskiej

 architektury zaświadczała

Teraz tylko wątły, ceglany rysunek

to miejsce znaczy

Pozwolisz Polsko aby po twojej perle

tylko taki znak zobaczyć?

Na Rynku

Jadwigo sama tutaj spacerujesz?

Gdzie orszak twój się podział?

Gdzie królewski małżonek  pojechał?

Czy o wojnach znów myśli?

Opieki nad żoną zaniechał

Gdzie kościół, w którym z Krzyżakami spory wiodłaś?

I wieża olbrzymia, która w kompleksy ich wpędzała

Czyżbyś na naszym Rynku na zawsze już sama pozostała.

 

 Krwawy czerwony ślad

nie pozostała nawet blizna

ozdoba miasta tutaj stała

chyba każdy to przyzna

tęskni za Wieżą Rynek

tęskni Królowa Jadwiga

upomina się o nią

tętent konia, który Jagiełłę dżwigał

upomina się miasto

kuszące z niej widokami

nawet niebo chce ocierać się o nią

błękitem i otaczać białymi chmurkami.

***

Ratuszowa wieżo nad rynkiem górująca

okazała, gotycka, zachwycająca

Tyś symbolem potęgi tego grodu była,

Lecz niestety burza dziejowa Cię zniszczyła.

Może kiedyś uda się odtworzyć Twe dawne lico

Na chwałę historii, średniowiecznego grodu strażnico

I Kazimierzowe przypomną się lata,

Gdy błyszczałaś urodą na środku miasta.