Na Fosie.........nowa kamienica przypomina historię miasta.

Które miasto takie fortyfikacje miało

Tysiąc osiemset metrów to niemało.

Szesnaście baszt i trzy bramy,

Posiadał nasz gród ukochany.

Rzemieślnicze cechy za utrzymanie baszt odpowiedzialne były

Podwójne mury, wały i fosa zamek otoczyły.

Ratuszowa wieża także warowne zadania miała

A grubość i wysokość murów też była niemała.

To czyni inowrocławskie fortyfikacje bardzo ciekawymi

I wśród polskich miast niemal niezrównanymi.

Trzech Kazimierzów, Jagiełło i Łokietek niewielki

Dołożyli do tego swej władczej ręki.

 

 Królowa Jadwiga na inowrocławskim rynku przypomina o średniowiecznej świetności miasta.

 Aby uchronić miasto zagrożone najazdami od zniszczeń na przełomie XIII i XIV wieku otoczono je murami obronnymi o wysokości 5 m,grubości ok. 2 m  i długości ok. 1800 m, dwoma fosami i wałami. W murach znajdowały się trzy potężne zamczyste bramy wjazdowe: Toruńską (Żydowską),Poznańską ( inaczej zwaną Strzeleńską lub Mątewską) i Bydgoską oraz 16 baszt obronnych za utrzymanie których odpowiedzialne były cechy rzemieślnicze.Wewnątrz murów znajdował się przebudowany zamek (wcześniej był częściowo drewniany ) wokół którego mur był podwójny,klasztor franciszkański z kościołem, w rynku murowana gotycka wieża ratuszowa, pierwotnie o znaczeniu warownym przylegająca do dobudowanego gotyckiego kościoła Św. Mikołaja oraz kamienice dobrze rozwijającego się mieszczaństwa.

W ostatnim czasie podczas prac budowlanych natrafiono na fragmenty obu inowrocławskich fos, co pozwoli poszerzyć naszą wiedzę o ich wyglądzie.Podczas budowy bloków mieszkalnych za murem otaczającym kościół Św. Mikołaja natrafiono na fosę wewnętrzną, miała ona10-11m szerokości i około 3m głębokości. Natomiast ostatnie odkrycie przy ulicy Św. Ducha przy budowie przedstawionej kamienicy to fosa zewnętrzna, szeroka 7-7,5m i głęboka 3,5-4m. Jej zewnętrzna ściana była stroma, a od strony miasta bardziej pochyła.

Tutaj właśnie w okolicy ulicy 3 Maja przebiegała granica Inowrocławia od średniowiecza do XVIII wieku i tu znajdowały się zwodzone mosty umożliwiające wjazd do miasta.

Po wypędzeniu Szwedów, kiedy takie systemy obronne nie zdawały już egzaminu fortyfikacje stopniowo niwelowano, a mury obronne rozbierano.

Zachowały się jedynie dwa krótkie odcinki murów miejskich: za teatrem i na tyłach kamienic przy ulicy Kasztelańskiej.

 Założyciel i fundator Inowrocławia- książę Kazimierz Konradowic zwany Kujawskim.

 Jego pieczęć.

 Herb miasta.

 Potomkowie Konradowica którzy rozsławili Inowrocław, Kujawy i Polskę:

 Władysław Łokietek, syn Konradowica który zjednoczył księstwa pod jedną koroną po rozbiciu dzielnicowym i jako pierwszy dotrzymał pola Krzyżakom w bitwie pod Płowcami.

 

Kazimierz Wielki, wnuk Konradowica, zręczny polityk, zasłynął z budowy wielu zamków i umocnień.

Wnuk naszego księcia, także Kazimierz

wielkim budowniczym zwany,

Nie zapomniał nigdy

o swym grodzie kochanym.

W imponujące fortyfikacje miasto wyposażył

Wspaniały ratusz w rynku wystawił

Mury, fosa, bramy, baszty i wały

nad bezpieczeństwem miasta i państwa czuwały.

Piękne to były czasy,

chwały Inowrocławiowi przynoszące

Gdy król dbał o gród

jak o wiosenne rośliny słońce.

 Średniowieczny inowrocławski gród w pełnej okazałości.

 To właśnie za nią przebiegała fosa na której pobudowano tę kamienicę.
Inna nazwa tej bramy to Żydowska.