Mieliśmy cud świata.............

Już pierwsza fotografia wyjaśnia wszystko, tak mówię o wspaniałej, niepowtarzalnej, baśniowej kopalni soli znajdującej się pod Inowrocławiem.
Codziennie chodzimy, biegamy, jeździmy nad cudem na skalę światową, który niestety zalany, nie jest dostępny do zwiedzania, rozkoszowania się jego pięknem.

Na wzgórzu w pobliżu kościoła NMP (RUINA) na przełomie XI-XII wieku działała wczesnośredniowieczna warzelnia soli, ślady tego zostały odkryte przez ekspedycję archeologiczną prof. Cofty-Broniewskiej.
Sąsiedztwo budującej się świątyni wymusiło likwidację  warzelni. W późniejszych wiekach złoża solne były pod wyłączną administracją królewską.Faworyzowano wtedy kopalnie w Bochni i Wieliczce zapominając o złożach kujawskich.
Eksploatację naszych złóż wznowiono dopiero w XIX wieku.W latach 1835-1837podczas wierceń w poszukiwaniu wody pitnej w rejonie Starego Miasta natrafiono na solankę.
Władze pruskie w 1873 roku utworzyły firmę "SALINE", która produkowała sól jadalną warzoną z solanki.
W1920 roku po odzyskaniu niepodległości nadano polską nazwę "Żupa solna"
W latach 1884-1894 wybudowano dwa szyby. Kopalnia produkowała solankę dla zakładów sodowych "Solvaya".
W 1907 roku obie kopalnie zostały całkowicie zalane w wyniku niekontrolowanego, rabunkowego wydobycia złóż.
Nową kopalnię zbudowano po wielu ekspertyzach .w latach 1923-1926.
Jej pierwszy szyb mieścił się przy ul. Poznańskiej 92 i nazywał się  SOLNO I. W latach 1956-1964 wybudowano drugi szyb  SOLNO II przy ulicy dzisiejszej Św.Ducha, gdzie mieściła się również infrastruktura i zarząd kopalni.
Następnie zbudowano nowoczesne kopalnie otworowe w Górze w 1969 roku i w Przyjmie kopalnię Mogilno w  1986 r.1 kwietnia tego samego roku przystąpiono na mocy decyzji Ministra Przemysłu  Chemicznego i Lekkiego do planowej likwidacji  Kopalni Solno.Proces ten przeprowadzono w latach 1986-1991. Natomiast w 1997 roku zniknęła z panoramy miasta wieża wyciągowa szybu  SOLNO I.
O ogromie kopalni Solno niech świadczą te liczby- łącznie zalano ługiem poprodukcyjnym z zakładów chemicznych 1400 komór o wymiarach każda 100 m długości, 20 m szerokości i 9 m wysokości, a łączna długość chodników pod miastem wyniosła 290 km.
Sól inowrocławska pod względem piękna kolorów nie miała sobie równych w całej Europie, a pewnie i na świecie.
Strata dla miasta i regionu jest niepowetowana i trudna nawet do opisania. To jedno z najsmutniejszych, najtragiczniejszych wydarzeń w dziejach Inowrocławia i Kujaw.
To katastrofa, wielka zadra w kujawskim sercu podobnie jak brak w rynku majestatycznej, średniowiecznej Ratuszowej Wieży.

Coraz odleglejsze wspomnienia

coraz większa tęsknota

rozrasta się twoja legenda

ach gdybyś zmartwychwstała

była jeszcze piękniejsza niż niegdyś

na nic Wieliczki, Bochnie, Kłodawy

takiej jak ty nigdzie nie ma

nic nie dorówna nawet połowie

twojej sławy.

Nie da się zapomnieć

kto choć raz pod ziemię tu zjechał

wiecznie pamięta cudowne barwne komory

baśniowe krajobrazy

czuje atmosferę tajemniczości

niezwykłej przygody

byłaś bezsprzecznym cudem świata

chcemy byś znowu nim była

na zapomnienie nie pozwalamy.

Może kiedyś ruszę twym podziemnym szlakiem

zwiedzać komnaty kryształowe

przycupnę na spektaklu w teatralnej sali

na koncert do Echa się udam

spełni się marzenie życia

serce spełnieniem się ukoi.

 

Ciągle, co pewien czas przypominam o pięknie zatopionej inowrocławskiej kopalni soli, o tęsknocie za nią, o możliwościach przeprowadzenie badań, ekspertyz i jeśli wypadną pomyślnie rewitalizacji choć niewielkiej części tej kopalni, zabezpieczeniu jej i udostępnieniu do celów turystycznych. Kopalnię soli w Wieliczce zwiedza rocznie około 1,5-2 mln. turystów rocznie, oprócz tego odbywa się w niej wiele różnych imprez komercyjnych przynoszących duże dochody. Kopalnia w Wieliczce swoim pięknem, kolorystyką soli, nie może się mierzyć nawet w niewielkim stopniu z inowrocławską kopalnią. Przytoczone tutaj fotografie pokazują piękno, niezwykłą urodę naszej kopalni, choć jeszcze w niepełnym zakresie. Możemy popuścić wodze fantazji i zobaczyć te niezwykłe komory po odpowiednim przygotowaniu, myślę tu o rzeźbach, specjalnie przygotowanych krużgankach, żyrandolach solnych, innych ozdobach i odpowiednim oświetleniu, które może wydobyć barwy i urodę inowrocławskiej soli. Gdyby udało się wykonać taką inwestycję Inowrocław stałby się liderem w turystyce w tej części Polski. Dokładając do tego przepiękne Solanki, sanatoria, zabytki, ciekawą historię miasta, walory turystyczne Noteci i później ( następna moja propozycja) sieć całorocznych basenów geotermalnych, mamy olbrzymie koło napędowe, które doprowadzi do dynamicznego rozwoju miasta, regionu, da pracę tysiącom ludzi na miejscu i zachęci młodych ludzi do pozostania na Kujawach i tutaj budowania swojej przyszłości. Jak widać pomysł jest warty pochylenia się nad nim, lobbowania, szukania inwestorów, także za granicą, pokazywania ile można zarobić inwestując w taki projekt, szukania dofinansowania z różnych możliwych źródeł.

Blask kryształów oczarowuje i onieśmiela

kolory urzekają bajecznością

kopalnio otwórz znów swoje podwoje

odwzajemniamy się dozgonna miłością

przyprowadzimy tabuny turystów

sprawimy byś była najpiękniejsza

twa sława obiegnie cały świat

solna kraina bajkowego szczęścia.

Tęsknota, żal, ból

trudno opisać emocje

miotające moim sercem

na myśl o tobie

na cisnące się wspomnienia

kopalnio nasza

czy jesteś na wieki stracona

czy w twoim statusie

nic już nie można zmienić

tęsknią za tobą ludzie

tęskni kujawska ziemia

chcielibyśmy znowu

ciebie odwiedzać

zapraszać turystów

z całego świata

do twych pięknych komnat

kopalnio nasza.

Wierzę i modlę się o zmartwychwstanie

najpiękniejszej krainy w jakiej stąpały moje stopy

zwróć nam Boże kryształowe komnaty

bajeczne kolory przywróć podziemnym korytarzom

tchnij życie w zatopiony cud świata

niech następnych pokoleń nie ominie

baśniowa kopalnia nasza.

Gdybym miał fortunę

gdybym miał bogactwa

wskrzesiłbym kopalnię

uratował z zaświatów

pokazałbym jej cuda

całemu światu

nie miała by konkurencji

w Polsce i na świecie

mało jest takich klejnotów

czarujących pod ziemią

baśniowymi kolorami

wróć do nas kopalnio

tęsknimy za twymi

tajemniczymi klimatami.

Wielki skarb w podziemiach zalany

niecierpliwie czeka na odkrycie

chciałby zaprezentować swe barwne klejnoty

odzyskać stracone życie

zaprosić znowu do teatralnej sali

oczarować koncertami w Echu

nie pozwól Inowrocławiu

by twa największa chluba

w grobowej ciemności

leżała w bezdechu.