Ludzie słuchejta i czytejta

Bibulinie mnie wciongo coroz barzy

jakiś tomik po kujawsku mi sie marzy

codzinne życie, zwyczaje, po Kujawach kupe podróży

musze to pokozać, nie wytrzymom dużyj

byde ciongle pisoł strofy nowe

chyboce sie cingim pióro kronikarzowe.

Kunie były ozdobom wsi

Pożyteczne zwirzoki jak choroba

To dzinki nim uprowialim zimie

Po tym była do rodzynio gotowa

Pługi, radła, bróny,ślepy, siwniki

Mynczyły sie i cióngły bidne kuniki

Dbalim o nie jak o człónków rodziny

Karmilim, czyścilim, szczotkowalim

I to na codziń,nie tylko w urodziny.

 Szneka z glancym zjod bym se do kawy
Takigo jak downij od Jamrygo z Mogilna
Na same wspomninie cieknie mi ślinka
Do Płaczka na dworcowy w Inie
Wchodzilim po cukierki i lemóniade
Nieroz zjedlim se po ponczku
Idzim teroz w te miejsca
Cingim coś sie przypomino
Ni ma już tych ludzi
Durch wszystko sie zminio
Kłymbek wspómnin sie rozwijo
Lajsłym se takom wieczornom wizje
Nasioć to może myśli tyle
Narychtować kino jakieś
Niech sie tyn film nie urywo
Chce tam wrocać, chocioż czasym
Na te steczki odstómpióne
Przypómnić co niesły óne.

Na drodze do kujawskigo tomika
Co tydziń jedyn wierszyk spod pióra wyglondo
Ze sini do izby przechodzom słowa
Cało struga wylywo sie z szaflika
Cinżko tachać to tak z daleka
Ale jak ktoś na to czeko
To na smyku to zacióngne
Nie baczónc jak to daleko.