Godać i bibulić po kujawsku

Pisząc te "kroniki" wielokrotnie poruszałem temat gwary kujawskiej, czyli pięknej mowy naszych ojców i dziadów.
Zebrałem mały słownik naszej gwary, on jest ciągle żywy i kolejne słówka i zwroty będą w nim przybywać, pojawiły się też pierwsze teksty i wiersze pisane gwarą.
Nasza kujawska mowa zanika i warto chociaż cząstkę ocalić od zapomnienia.

Krokiem w podobnym kierunku było ogłoszenie przez Bibliotekę Miejską imienia Jana Kasprowicza w Inowrocławiu konkursu "Bibulić po kujawsku".
Wzięcie udziału było dla mnie właściwie obowiązkiem, skoro chcę kultywować tradycje mowy kujawskiej.

Wyznaczyłem sobie dość trudne zadanie, założyłem że utwór napisany będzie gwarą, wierszem i będzie traktował o Inowrocławiu i jego historii.
Jako że cały czas zajmuję się tymi tematami samo pisanie zajęło mi nie więcej niż 10 minut,drugie tyle przepisanie na komputerze, korekta i druk i to całe zadanie, a oto efekt:

Bibulinie o Inie.

Miszkomy w pinknym mieście

Co mo park jedyn z najładniejszych w świecie

Solanki sie tyn park nazywo

Przez cały rok co dziń nos do siebie wzywo

Woło na spacery, podziwianie natury

Szate mo pinknom jak mało który

Rude wiewióry hycajom po gałynziach

W słóńcu błyszczy pajińczo przyndza

Brnóńć w złotych liściach lubimy w październiku

Szeleszczónc głośno buciorami

Bogalicha ta jesiń złotym oślipio

I tyn błynkit nieba czaruje nad nami

Momy tyż kaminny kościółek

Co czorty i maski mo na murze

Przetrwoł jakoś wojny wszystkie

Chocioż spoluny z utrónconymi wieżami

Odbudowali go bardzo chyntnie

Teroz dumnie wznosi swoje wieże nad nami

Na naszym rynku królowo spacyruje

Ni ma przy ni Jagiełły

Choć wimy że tyż tutej dobrze sie czuje

Delerio nos bierze że wieża zginyła

Germanie na szczynście fontanna wchłonyła

Po bajeczny kopalni ino wspomninie zostało

Skarbek ni mo sie gdzie szwyndać

Nom serce z bólu rozrywało

Piłsudski wyjechoł i chyba nie wróci

Nawet kościół gdzieś z rynku ucik

Downij Rzymiany tu tynżnie stowiali

Sól wielkim bogactwym ty zimi była

Askaukalis nojwinkszy torg sie nazywoł

Złoty bursztyn durch tu przybywoł

Baryłki, durszloki pełne jantaru paciorków

Tak bez przerwy od poniedziałku do nastympnygo wtorku

To wcale nie żodne dyrdymały

Giry rzymskich legionistów tutej szlaki przecirały

Nastypny złoty okres przyszed w średniowieczu

Ksiónże Kaźmirz założył gród w szczyrym polu

Któryn był wzorym dla wszystkich w łokolicy

Na olbrzymim rynku wielkie jarmarki sie odbywały

Przynosiły sławe kujawski stolicy

Królów nom po tym w Inie nie brakło

Nieroz napadninte hajcowało się nasze miasto

Ino wróg przepyndzony poszed sobie

Rozkwitało znowy jak mlycz w wiosynny dobie

Rosły wielkie dumy i kościoły jak bedki po dyszczu

Krzyżoki w kościele nauczke dostali

Spuścili kluki na kwinte jak wielki sónd przegrali

Kóróna Jagiełły w mieście błyszczała

Znowy ogiń przyszedł jednak, nie chwała

Płominie zawdy to miasto lubiały

Popioły naszom zimie warstwami zapełniały.

Potym nawet Szwedy się tu przyplóntały

Wielki głód zapanowoł i ludzie cirpiały

Nastały zabory, niewola

I wielko za Polskom Kujawioka wola

Stanylim z Wielkopolskom ramie przy raminiu

Wolność rozbłysła, nie czekalim w ciniu

Wojny, kumuna spyntały nom kulosy

Teroz zaś znowy nadchodzi wiek złoty

Unia nie tako kutwa sypnyła bejmami

Lekciejszy żywot wszystkim przynosi

Jaśnieje znowy niebo nad nami

Jimy różności ze świata całygo

Nie tylko plyndze, leberka, rzodkie pyry z kaszom,

kapuśniok, żur i zsiadłe mlyko

Przyjiżdżajom do nos Europejczyki

Rajzują tu coroz wincy

Nikt już nos nie uniko

Ino żebym mieli jeszczy lepszy dryg do turystyki

Nie zamudzali jeno napełniali kiesy

Naprowdy nad Noteciom byli by wyniki

Nastała by ciongło wiosna nie szaro jesiń

Mówma winc pacirze, zorgujma kase

Nadchodzom lepsze czasy nasze.

Jak widać Jury doceniło ten skromny wiersz i przyznało mi I miejsce, daje mi to sporo satysfakcji i  mobilizuje do dalszej pracy nad kultywowaniem naszych kujawskich tradycji.

 Piękny album, jedna z nagród...............

 Inne nagrody, też całkiem,całkiem..............

Przesłanie
Bibule po kujawsku
Atramyntym karty norom
By Kujawy ocaliły mowe swojom
Bacze by nic nie zagubić
Znalyść co sie zagubiło
Gdy zostawie coś żrybokom
Bydzie mi nieźmiernie miło
Nie jest to łatwe, jo tyż sie ucze
A co dopiro taki dzieciok, czy wnuczek
Ale jak zebleke ze siebie jupe poprawny polszczyzny
Jak wylizie spod nij Kujawiok z juchy i gnota
Chyntnie ze szwunkim złapie za pióro
Może to być całkim dobro robota
Pochodzi po gościach strofka niektóro
Nie bydzie to wcale byle jakie blubranie
Testamynt naszych dziadów
Każdyn do chaty dostanie.