Decyzją prymasa Polski, arcybiskupa Wojciecha Polaka z czerwca 2016 roku do Inowrocławia wrócili franciszkanie, do kościoła pw. św. Krzyża ( fot. wyżej) zaledwie kilkadziesiąt metrów od miejsca gdzie mieścił się historyczny kościół i klasztor św. Franciszka.
To rys historyczny z ówczesnego komunikatu Prymasa:
"Inowrocław to drugie co do wielkości miasto Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Od wielu lat na terenie tego miasta nie ma jednak żadnego męskiego zgromadzenia zakonnego.
W historię Inowrocławia silnie wpisali się Ojcowie Franciszkanie, których klasztor ufundowany przez Księcia Kujawskiego Kazimierza już w 1237 roku był usytuowany w północno-wschodniej części miasta, zajmowanej dziś przez Plac Klasztorny. Książę przewidywał dla franciszkanów pracę misyjną w pogańskich Prusach oraz opiekę duszpasterską dla mieszkańców miasta i regionu. Zakonnicy okazali się bardzo pomocni w organizowaniu miasta, kształceniu mieszkańców, prowadzeniu polityki. W klasztorze często zatrzymywali się goście książęcy, tam też odbywało się wiele ważnych spotkań i pertraktacji politycznych. Tu często decydowały się losy pokoju lub wojny. Duchowi synowie św. Franciszka z Asyżu byli podporą i doradcami Księcia oraz jego następców.
Konwent inowrocławski zaliczał się do
najstarszych i największych w Polsce, zaraz po wrocławskim i krakowskim,
oraz stanowił kustodię obejmującą klasztory pruskie i wielkopolskie.
Dopiero pod koniec XIII wieku ustąpił w godności klasztorowi
gnieźnieńskiemu.
Franciszkanie zgromadzili w klasztorze
wiele ksiąg, stworzyli pierwszą bibliotekę i prowadzili szkołę. Klasztor
był wielokrotnie palony: w 1239 roku przez Świętopełka, w 1431 roku
przez Krzyżaków oraz w 1656 roku w czasie „potopu szwedzkiego”. W 1705
roku staraniem gwardiana ojca Remigiusza Woykowskiego postawiono nowy,
murowany klasztor.
Dekretem króla pruskiego Fryderyka
Wilhelma III z 20 maja 1819 roku zniesiono zakon franciszkanów w
Inowrocławiu. Zakonników przeniesiono do klasztoru franciszkańskiego w
Gnieźnie. Ostatnim inowrocławskim gwardianem był o. Kajetan Kisielewski,
który zmarł w 1837 r. Gnieźnie. Bibliotekę i całe archiwum zakonu
wywieziono w nieznane miejsce, a uratowane ołtarze, rzeźby i obrazy są
do dziś w wyposażeniu kościoła pw. Św. Mikołaja w Inowrocławiu. Po
pożarze w 1872 roku mury kościoła i klasztoru franciszkańskiego
ostatecznie zrównano z ziemią. "
Teraz, po blisko dwustu latach Zakon, który wspólnie z księciem
Kazimierzem Konradowicem tworzył i organizował średniowieczny
inowrocławski gród wrócił do dawnej stolicy Kujaw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za opinie! Zachęcam do zapoznania się z pozostałą zawartością strony oraz dyskusji na poruszane tematy. Zapraszam ponownie!