panorama Inowrocławia

panorama Inowrocławia

sobota, 16 września 2017

Inowrocławskie więzienie przypomina makabryczną noc.

Przemierzam ścieżki wokół więzienia
tragiczne obrazy stają przed oczyma
nasłuchuję czy jęków nie słychać
zastanawiam się czy czas wszystko zatarł
czy pozostał już tylko kamień i tablica
szeregi granitowych krzyży
i wyryte w ich pamięci nazwiska.













Rozbrzmiewa w pobliżu więzienia
dziwna muzyka
pełna bólu, strachu, żałości
wypełniona krzykami
odgłosem strzałów
jękiem cierpiących
wiatr te dźwięki po mieście roznosi
Inowrocław nie może
tej masakry zapomnieć
żal i ból ciągle
w naszych sercach gości. 

Myślę, że nastrój wydarzeń "makabrycznej nocy" najlepiej oddaje jeden z moich wierszy oparty na relacji lekarza więziennego Józefa Durzyńskiego.


Wspomnienie

Niedziela 22 października

od dwóch dni jestem lekarzem więziennym

na razie raczej lekarzem dusz

powierzali mi swe troski, obawy, rozpacz, ból

on jeden przejęty przedziwnym strachem

coś więcej czuł

zaległa cisza nocna

groźna

jak ciemnogranatowe chmury latem

z trwożliwego snu wyrwały nas hałasy

donośne komendy, strzały

kobiece krzyki

tupot podkutych butów

zgrzyty otwieranych zamków

wywoływano nazwiska

w pośpiechu kopnięciami

wyrzucano więźniów z cel

popychani, uderzani kolbami karabinów

zostali spędzeni na więzienny plac

prezydencki dziwny lęk

znajdował swój sens

potężny huk strzałów wstrząsnął więzieniem

gęsto padały ciała

ohydne, napuchłe twarze Niemców 

jak wygłodniałe tygrysy

na starożytnej arenie

widok, który do końca moich dni

przed oczyma zostanie

krew i bryzgi mózgu 

marynarką z podłogi ścierane

odgłosy bicia, jęki, śmiechy, naigrawania

wyzwiska, krzyki, kolejne strzały

wszystko mieszało się w dziki

okrutny hałas

przed świtem koniec

szarzało niebo 

oprawcy opuszczali więzienie

w blasku wschodzącego słońca

widziałem stosy ofiar

splątanych, zbratanych

bez względu na pochodzenie

jak Chrystusa jeszcze ich z szat obdarto

ciała wywleczono za mury

do rowów

zdrętwiały słyszałem głuchy trzask

każdego wrzucanego ciała

pięćdziesiąt sześć uderzeń w piach

takiego pogrzebu ta ziemia

jeszcze nie widziała.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję za opinie! Zachęcam do zapoznania się z pozostałą zawartością strony oraz dyskusji na poruszane tematy. Zapraszam ponownie!