Jagiełło na Rynek

 Wypiękniał rynek

Królowa Jadwiga tu zawitała

Zniknęła gdzieś ratuszowa wieża

Wielkiego wodza chwała zapomniana została

Gdyby ratusz i Jagiełło na ten plac wrócili

Przypomniały by się średniowieczne przewagi i siły

W końcu po latach niczego by tutaj nie brakowało

Teraz jest w sercu jakaś pustka.......

Czegoś tu za mało.

 Wielkiego Grunwaldu zwycięstwo się tutaj wykluło

Święta wojna z Zakonem tu się rozpoczęła

Zapłonęły krzyżackie wsie i grody

Wielkiego Mistrza bezsilna nienawiść ogarnęła

Tymczasem Jagiełło ze swymi taborami

Przeprawiał się przez Wisłę na Malbork ruszając

Inowrocław panował nad Kujawami

Wiernie na zwycięskiego wodza czekając

Ten wielki związek potwierdzili Kujawiacy

padając przed królem na kolana

Pochylając głowy ślubowali dożywotnią wierność 

dla swego pana

Na rynku, który po dziś dzień na tym samym miejscu stoi

Władysław i Zofia przyjmowali honory

Lud z entuzjazmem pokłonił się królowi

Gdyby stanął tu dzisiaj znowu moglibyśmy to zrobić.

 Król Władysław powinien stanąć na Rynku

Ująć pod ramię małżonkę Jadwigę

Przypomnieć miasta średniowieczną legendę

Patrzeć jak wieża z ruin się dźwignie

Tą ziemie zawsze traktował jak komnatę własną

Chyba teraz nie będzie tu dla niego za ciasno.

 Z deptaku Królowej Jadwigi zniknęła płyta z brązu z kościołem Św. Mikołaja.

Wieża Ratuszowa znowu powinna się pojawić w panoramie miasta, a król Władysław po prostu musi dołączyć do małżonki spacerującej po inowrocławskim rynku.