Historia wierszem malowana- część I

 Sól, Askaukalis i wykopaliska.

Słone źródła i rów głęboki

Wielki rozwój zapewniają

Białego złota nieprzebrane bogactwo

Osady jak grzyby po deszcze wyrastają

Studnie, zbiorniki, paleniska i tężnie

Największe targowisko w barbarzyńskiej Europie

Szlak Bursztynowy tutaj biegnie

Karawany uwijają się jak w ukropie

Historia tej ziemi słonymi literami pisana

Księga otwiera swe strony niemal każdego rana

Broń, osady, cmentarzyska, warsztaty

Księgozbiór jest niezwykle bogaty.

 Ruina

Ciosane kamienie i cegły nieco

Złe duchy odżegnane

Wielki targ na szlaku

Miejsce na stolicę wybrane

Tu wymodlone łaski

Do budowy grodu potrzebne

Kamienne mury przetrwały wieki

Najazdy, wojny, okopy, zasieki

Lata dostatnie i całkiem biedne

Zabory, okupacja ich świetność nadszarpnęła

Lecz znowu czarują pięknem kamienia

Wnoszą do nieba dwie dumne wieże

Dziękują Bogu za lata istnienia

Opodal leżących patriotów składają w ofierze

Czekają na dalsze łaski i wybawienia.

INO-WROCŁAW

Wrocław był przykładem

planów dostarczył

Podpowiedział zamek

Franciszkańską posługę

Prawa i wzory na lata długie

Dwór książęcy, zakonnicy i miejska rada

Zapewniali rozwój na długie lata

Mądre rządy, wpływy handlowe

Dawały przewagi wciąż nowe

Zapełniało się miasto efektownymi budowlami

Otoczyło się murem warownią się stając

Dzierżyło berło nad Kujawami

W całym kraju znaczenie

 coraz większe mając

Ino- Wrocław tak teraz to tłumaczę

Tylko on dostarczał pierwszych wzorów

Ze znakomitych przykładów

korzystało miasto nasze

Może stąd ten rodzaj hołdu

Mówi się o Włocławku, o Władysławie

Kazimierz założyciel być może

Jednak Wrocław umieścił w nazwie.

Wielki projekt

Książęcy zamek piwnicami z klasztorem powiązany

Siatka nowoczesnych, szerokich ulic

Utwardzonych grubymi drewnianymi balami

Olbrzymi przestronny Rynek

Miejska waga, słynne jarmarki

Sukiennice, komora celna

Takie pomysły i niespodzianki

Wokół mury, wały i umocnienia

Tak Konradowic osadę

W stolicę Kujaw zmieniał.

Łokietek

Wielki król choć niepozornej postury

Gromił przeciwników jak wódz mało który

Dorastał na inowrocławskim zamku

Pod okiem matki nauki chłonął

Na krakowskim dworze uczył się polityki

Tak ogień walki w sercu zapłonął

Ziemię ojców pod jedną koroną zjednoczyć umyślił

Jak Chrobry panować, taki sen mu się przyśnił

On pierwszy pod Płowcami Krzyżaków rozbijał

I dopiął swego, przeszkody omijał

Wróciła korona na skronie księcia polskiego

Mocarnym ramieniem Łokietek dokonał tego

Uporem, niezłomnością zaimponował Europie całej

Śpiewajmy o tym teraz oddając mu chwałę.

Gorzki proces i następstwa.

W kościele Św. Mikołaja

Pierwszy raz gorycz porażki przełknęli

Mimo przekupstwa i wpływów wyrok usłyszeli

Rzucona prze Jadwigę klątwa wkrótce zadziałała

Na Grunwaldzkich polach pokotem leżały ciała

Zbroje pokryte płaszczami z krzyżem czarnym

Obrazem niedawnej potęgi były marnym

Na wozach do Inowrocławia wkrótce zjeżdżały

Władysław rozdał tutaj łup wojenny nie mały

Potem w pielgrzymkę do poznańskiego sanktuarium się udał

Miłosierne serce okazując wilkom wolność darował

Niepotrzebne były jego litości cuda

Gdyż napastnik wcale kłów nie schował

Król pod Koronowo pchnął więc swe oddziały

Nie zawiodły go Koronie dostarczając chwały

Inowrocław wojennego sztabu był siedzibą

Królewskiego obozu ostoją prawdziwą.

Przepowiednia

Mojego męża miecz wzniesiony

Rozbije w puch marny wasze legiony

Za najazdy, ogień, przemoc i gwałty

Korona z Litwą zmiażdżą was na bitewnym polu

Skończą się kpiny i z sądów żarty

Święta Maryja pokaże was aniołem gniewnym

Nie jesteście godni nazywać się jej rycerzami

Przecież to nasza Matka jest i Pani

Pokotem na polu rozrzucone będą wasze ciała

Jak po wielkim polowaniu zwierzyna ubita

Jagiełłę wielkiego wodza otoczy chwała

Z zakonem brzemię klęski zacznie się witać.

Na Grunwald

Wielki Mistrz z Torunia na płonącą Nieszawę spoglądał

Nerwowo przygryzał wąsy, z wściekłością pięścią potrząsał

W tym czasie Jagiełło po pływającym moście

Przeprowadzał wojska w kierunku Malborka

Nie widzieli tego Jungingen i jego goście

Inowrocławska załoga dała swemu królowi w darze

Spokojną przeprawę przez Wisły otmęty

Co stanie się potem historia pokaże

Na razie żaden polski woj nie tknięty

Wielka Grunwaldzka wiktoria tutaj się zaczęła

Kujawiacy pomogli dokonać królowi życiowego dzieła.

***

Ślubowanie

Wiwatują mieszczanie

Królewska para zasiada na tronie

Kujawiacy padają na kolana

Oddane serce miłością płonie

Słowa wierności wykrzykuje z radością

Szanują króla, z uwielbieniem spoglądają za Zofią

Zawsze chętnie przyjmowali drużynę królewską

Wódz sztab swój tu na długo ulokował

Na ich widok cieszył się każde

Inowrocławskie dziecko

Ceniąc oddanie mieszkańców 

Gród ten umiłował.