Nie można ukrywać i zaniedbywać takich zabytków

O kościele Św. Mikołaja napisałem już wiele, ale dzisiejszy wygląd kościoła i niedostępność zgromadzonych tam zabytków( skarbów kościoła, polskości,Kujaw i w ogóle naszej kultury) skłania mnie do podzielenia się kilkoma refleksami.Kościół jest obecnie bardzo zaniedbany i wymaga generalnego remontu.Obecnie jest wymieniany dach nad świątynią, cieszy to bardzo ale to stanowczo za mało.Mam nadzieję ze to tylko uwertura do dalszych prac renowacyjnych.
Jeden z najważniejszych zabytków w historii miasta i regionu po prostu na to zasługuje także przez szacunek dla wydarzeń które tam miały miejsce.Niesamowite dzieje tej świątyni, wielkie wydarzenia z nią związane oraz zabytki które ona kryje opisałem dość dokładnie w poście poświęconym inowrocławskiej farze ale dzisiaj jeszcze słów kilka o jej roli w obronie polskości w Inowrocławiu i na Kujawach.
W połowie XIII wieku z fundacji założyciela miasta Inowrocławia, księcia Kujaw Kazimierza Konradowica został zbudowany z drewna na środku rynku, największego wówczas placu miejskiego w państwie  kościół Św. Mikołaja.Dlaczego pod wezwaniem Św. Mikołaja?
Św. Mikołaj był patronem kupców i żeglarzy, a Inowrocław stał kupcami i nawet jeszcze przed lokacją miasta znany był z handlu i dużych targów.Patron więc jak widać odpowiedni i choć obecny kościół  to jego trzecia odsłona w dziejach Św. Mikołaj pozostał.
Już jednak w 1259 roku podczas najazdu księcia pomorskiego Świętopełka kościół spłonął.
Potem nastąpiła druga najpiękniejsza odsłona w dziejach tej świątyni.Piękna gotycka murowana, tworząca jedną całość z wieżą ratuszową.

Z zachowanych dokumentów, głównie zeznań świadków w procesach sądowych przeciw Krzyżakom wynika jednoznacznie gdzie znajdował się ten kościół, opisuje to pięknie Stanisław Koc w swojej książce: "Inowrocław, Krzyżacy, a zjednoczenie Królestwa Polskiego.

I tutaj, w tej świątyni miały miejsce wielkie wydarzenia o dużym znaczeniu dla całego kraju: w latach 1320-1321 toczył się proces przed sądem papieskim wytoczony przez króla Władysława Łokietka przeciwko Krzyżakom.W naszym kościele 10 lutego 1321 roku arcybiskup gnieźnieński Janisław ogłosił wobec delegatów polskich i krzyżackich wyrok papieża Jana XXII skazujący Zakon na zwrot Polsce zagrabionego Pomorza oraz zapłacenie odszkodowania 30 000 grzywien i pokrycie kosztów procesu.

W 1397 roku w tym samym kościele królowa Jadwiga pertraktowała z Wielkim mistrzem Krzyżackim Konradem von Jungingen w sprawie pokojowego zlikwidowania sporu i zwrot Ziemi Dobrzyńskiej.
Tutaj też według legendy przepowiedziała wielką klęskę Krzyżakom z ręki jej męża Władysława Jagiełły.

Niestety po najeździe Krzyżaków i wielkim pożarze kościół został doszczętnie zniszczony podobnie jak całe miasto, spłonęły archiwalia miejskie i dokumenty lokacyjne.Ocalała tylko Wieża Ratuszowa, natomiast kościół odbudowano już na nowym miejscu poza Rynkiem, w pobliżu murów obronnych, robiąc miejsce dla wielkich jarmarków przyznanych w przywilejach królewskich Kazimierza Jagiellończyka dla miasta i inowrocławskich kupców.

Obecny wygląd i lokalizacja kościoła Św. Mikołaja.
Najwyższy czas dokonać renowacji świątyni i uporządkować jej otoczenie wraz z odrapanym walącym się murem otaczającym kościół i uszkodzoną przez niedawny pożar drewnianą dzwonnicą.

Za kościelnym murem trwa budowa mini osiedla i porządkowanie terenu.Aż się prosi o usunięcie wielu prowizorycznych przybudówek ,odsłonięcie ocalałych fragmentów historycznych średniowiecznych murów obronnych miasta i umożliwienie ich zwiedzania.
Obecnie kościół mogą zwiedzać wycieczki po uprzednim umówieniu się na to w parafii, marzy się zwiedzanie świątyni w z góry ustalonych godzinach oraz udostępnienie do zwiedzania zabytkowych krucyfiksów, kielichów i ornatów głównie z XVII I XVIII wieku na co dzień niedostępnych oraz innych  wprost  bezcennych części wyposażenia ocalonych z nieistniejącego już klasztoru i kościoła OO Franciszkanów.
Jest jeszcze jedno wielkie wydarzenie w historii tego kościoła, które warto przypomnieć i upamiętnić:
od 18 lipca 1941 roku do końca wojny pod posadzką zakrystii były ukrywane Relikwie Św. Wojciecha z Gniezna, męczennika i patrona Polski, świętość dla każdego katolika i Polaka.
Relikwie przywiózł z Gniezna od ks.Edwarda van Bleriqa( wikariusza generalnego archidiecezji gnieźnieńskiej) do ks. Paula Mattauscha (proboszcza fary inowrocławskiej) Urban Thelen- podoficer Wehrmachtu.O tym również opisuję szczegółowo w stosownym poście.
Trzeba nagłośnić te niezwykle patriotyczne wydarzenia w historii Kujaw i Polski, które miały miejsce w naszej świątyni, promować je i doprowadzić farę do należnego jej od nas wszystkich stanu i wyglądu.
Uratowane przed Prusakami i Niemcami wyposażenie zniszczonego i rozebranego klasztoru i kościoła Św.Franciszka trzeba pokazywać inowrocławianom, turystom, przypominać chlubną historię Inowrocławia i uczyć patriotyzmu.

U Św. Mikołaja w głębokich zakamarkach

Eksponaty niespotykane się kryją

Uratowane od Św. Franciszka

Nie wiedzą jednak że żyją

Dajmy zobaczyć to ludziom

Pokażmy zabytki wszystkim turystom

Tyle lat bogactwa ukryte się nudzą

A niejeden z zachwytu pokręcił by szyją.

Relikwie Św. Wojciecha, patrona naszej Ojczyzny

W Inowrocławiu zostały uratowane

Z zalewu zaborczej niemczyzny

Jak wielki skarb potraktowane

Pod posadzką kościelnej kruchty

cichutko się skrywały

Drżąc gdy gestapowskie buty

nad nimi tupały

Ocalał symbol polskości i kościoła

Patrioci chronili go jak ręce anioła

Życie swe i swych dzieci ryzykowali

Wielcy Polacy, choć prości ludzie, mali

Umieśćmy miniaturkę Relikwii w kruchcie

Gdzie zawieruchę wojenną przetrwały

Będzie to taki nasz czyn

dziękczynienia mały.

Takie tam marzenie......

Symbol sławnego grodu

Polskiego gotyku ozdoba 

Chluba kujawskiego narodu

Chce tu stanąć od nowa

Przypomnieć złote wieki miasta

Kunszt budowniczych króla Kazimierza

Może zobaczymy jak na rynku wyrasta

Moja myśl z radością do takiego widoku zmierza

Dumnie wzniesie swą głowę do słońca 

Wieża nasza piękna, niezapomniana

Widoki zapewni do miasta końca

Powróci do nas wyśniona, wybłagana.

Najwspanialszy moment w historii wieży ratuszowej przed najazdem Krzyżackim w 1431 roku jako piękna gotycka budowla razem z kościołem Św. Mikołaja.

W takiej postaci nie odrodzi się nigdy, na to na rynku nie ma nawet miejsca, ale możemy przecież odbudować samą wieżę-przez wieki symbol Inowrocławia.

Przypominam także inny mój pomysł: Piękna wieża ratuszowa wykonana z kryształu.

Reaktywacja naszej huty szkła jest ciągle realna i pomysł w związku z tym ciągle aktualny.

Poprzez odpowiednie skonstruowanie umowy sprzedaży można taki efektowny kryształ np. 2 m wysokości będący repliką wieży ratuszowej pozyskać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów.

Odżyjesz huto, wyplujesz jeszcze piękne kryształy

Nie zginiesz z tego miasta

Pokolenia będą cię wspominały

Rozpal wanny, uruchom silne płuca hutników

Daj nam ratuszową wieżę

Jako symbol kunsztu twoich pracowników

Przez lata imię twoje będzie rozsławiała

Wyniosła wieża, średniowiecznego Inowrocławia chwała.

I może jeszcze Jagiełło dołączy do Jadwigi w mieście, które tak sobie upodobał i pójdą razem w stronę tej pięknej wieży, która też była Inowrocławia królową.

Biennale rzeźby, malarstwa i plakatu

Wiele myślałem jak uatrakcyjnić nasze miasto i to jest jeden z pomysłów, który nurtuje mnie od dawna.Próbowałem już zainteresować nim środowiska kulturalne w naszym mieście ale początki są trudne.Nie ma w Inowrocławiu artystów którzy byli by tym zainteresowani, ale może warto przyciągnąć tutaj takich i zainteresować ich tematyką historii i przemian w naszym mieście.Organizować im biennale a ich pokłosie wystawiać w galeriach i przede wszystkim w największej i najpiękniejszej naszej galerii: Parku Solankowym.Wiem że nie jest to łatwe ale przecież możliwe do realizacji skoro nawet małe Janikowo potrafiło zorganizować konkurs rzeźbiarski, a wykonane rzeźby upiększają i uatrakcyjniają przestrzeń miejską Janikowa.
Historia Inowrocławia jest długa i bogata w ciekawe postaci, ważne wydarzenia i wiele z tego można przypomnieć i pokazać wykorzystując różne możliwości i techniki artystyczne.
Początek został zrobiony, to Mural: historyczne obrazy na murze Teatru Letniego, ale możliwości jest o wiele więcej.

Rzeźbiarskie konkursy na temat Inowrocławia

Ich pokłosie nasze miasto rozsławia

Może nawet coroczne biennale

I eksponatów przybywa tu stale

Wielka galeria w solankowej zieleni

Park pokaże historię, w ciekawszy się zamieni

Drewno,kamień, brąz i instalacje

Goście będą oczy przecierać

Czy to nie halucynacje.

Natomiast Zakład przyrodoleczniczy po remoncie mógłby zostać piękną galerią wystawiającą obrazy, rysunki czy plakaty.

Płótna, plakaty, rysunki

Historię miasta pokazujące

Wystawa prezentująca serca artystów gorące

Klimaty naszej kujawskiej ziemi

To może Zakład Przyrodoleczniczy w wielką galerię zmienić.

Tematyka jest wprost nie do wyczerpania :osady starożytne na Bursztynowym Szlaku( pod wpływami celtyckimi i rzymskimi),osada targowa, lokacja i powstanie grodu, wielki okres średniowiecza, wojny z Krzyżakami, najazdy szwedzkie,Bitwa pod Mątwami, powstania, zabory, odzyskanie niepodległości, wojny i związane z nimi wydarzenia,kopalna, rozwój miasta, uzdrowiska, budowa dworca i linii kolejowej, tramwaje, czasy powojenne i cała plejada wielkich,znanych postaci i z pozoru zwykłych ludzi, którzy wyróżnili się czymś szczególnym w dziejach naszego miasta.Można również przypomnieć inowrocławskie zabytki i obiekty, zwłaszcza takie które zniknęły już z miejskiego krajobrazu.To tylko taki zarys a wszystko zależy od inwencji, wizji artystycznej i pomysłów wykonawców.

Myślę jednak że pomysł jest ciekawy i warty rozważenia, lepsze to niż zalew Jurajskich Parków itp.

To byłoby nasze, niepowtarzalne, przypominające nasze korzenie, budujące kujawską tożsamość i patriotyzm.

Można przywrócić do życia i przypomnieć postaci i obiekty z dziejów Inowrocławia.

Przywieźć możemy pnie, kamieni bryły

Skrzyknąć rzeźbiarzy, by dawne postaci odżyły

Czeka Inowrocław na królów, książęta, franciszkanów

Na zarys murów, baszty, zamczyste bramy

Przywróćmy sławę średniowiecznego grodu

Wtedy był wspaniały, doceniany i kochany. 

Ach ten weekend.............

Wszystko zaczęło się rano w piątek, wizyta w letnim studio Radia Plus zlokalizowanym obok Mc Donalda.
Krótkie wejście na ogólnopolską antenę nie pozwoliło mi jednak powiedzieć tego co chciałem i powinienem ale dobre i to, być może wzbudziło to zainteresowanie Inowrocławiem słuchaczy, potencjalnych turystów i kuracjuszy.

 Radio Plus dzisiaj z Inowrocławia

Nasze miasto w Polsce rozsławia

Niestety zbyt krótka chwila

Na zbyt wiele nie pozwoliła

Chciałoby się powiedzieć wiele

Ale trzeba by na to całą niedzielę

Kilka zdań przerywanych pytaniami

Miasto nie odkryło wszystkich tajemnic

Ale może chociaż ciekawość wzbudziła

Nawet ta krótka inowrocławska chwila.

Po południu w parku rzeźbienie w lodzie, niestety śledziłem to tylko na portalach gdyż byłem w pracy.

Jedna z lodowych rzeźb przedstawiała naszą patronkę Królową Jadwigę.
Potem nadszedł sobotni wieczór, festiwalowy dzień światła.

Nie było choinek, gwiazd, gwiazdora z saniami

Park nie zabłysnął jak niegdyś świateł tysiącami

I choć oczarował pokazami i wspaniałych artystów występami

Anioły nie wprowadzały w nastrój grającymi trąbkami

Nie było tego baśniowego świata tutaj z nami

Został gdzieś w tyle daleko za morzami

Chwilami lasery w ten świat wprowadzały

Kwiaty, rybki, kolorowe ptaki nam zafundowały

To jednak była tylko krótka chwila

Bajkowa kraina na dłużej nie wkroczyła.

Piękny był pokaz mappingu, rewia, żonglerka kontaktowa, balet ognia ale chyba wszystkim brakowało nastroju i atmosfery stworzonej w poprzednich edycjach przez stałe świetlne dekoracje: gwiazdory na saniach zaprzężonych w renifery, aniołki, gwiazdy, choinki, girlandy, fontanny świetle, bajecznie oświetlone parkowe budynki i rośliny.Tego bardzo brakowało i wiele osób było tym rozczarowanych.

W niedzielę zorganizowano Dzień smaku : włoskie potrawy zachwalał i nawet osobiście serwował Paolo Cozza.Można było również skosztować włoskich deserów, kaw i wina.

Wspaniały był pokaz historii i jazdy na bicyklach,publiczność bawił duet An Dreo i Karina świetnie wykonujący przeboje Rominy Power i Al Bano.

 Park w wielką kuchnię się zamienia

Włoskie smaki, makarony, wino, kawa

Paolo Cozza osobiście serwuje potrawy

Nikomu nie żałuje dobrej strawy

Żonglerka, bicykle, Romina i Al Bano

"Rzymska opowieść" i pożegnanie, bo zbliża się rano.

I tak skończył się ten weekend, pełen wrażeń.