Kolejny smutny Dzień Matki...

 

Kolejny smutny Dzień Matki....

Nie ma się komu zwierzyć

nie ma do kogo pójść po radę

pozostały tylko wspomnienia

i smutny pomnik na cmentarzu

stawiam tam piękny bukiet kwiatów

by sprawić jej nieco przyjemności

zawsze lubiła przyrodę

nawet w podeszłym wieku 

zajmowała się ogródkiem

ubierała rabaty w kwiatowe wzory

wracam do tych chwil

z moim bukietem

modlę się, wspominam

wspomnieniami się cieszę....

 

 

W tym miejscu przypominam pierwszy wiersz napisany dla Mamy, teraz przychodzą do głowy kolejne.....

Mamo

nigdy nie pisałem dla Ciebie wierszy

choć przecież mnie urodziłaś....

ten będzie w zasadzie pierwszy

siwe włosy

niewidzące oczy

twarz ozdobiona głębokimi zmarszczkami

kości z wisząca skórą

nie taką Cię pamiętam Mamo

nikt nie miał więcej energii

nikt nie był silniejszy

nikt tak się nie troszczył o rodzinę

o innych ludzi

nigdy nic Ciebie nie zmogło

żadne ciosy

żadne niepowodzenia

nie pokonały

starość jest straszna

okrutna w swych doświadczeniach

zgasły wesołe ogniki w Twoich oczach

odeszły gdzieś siły i energia

wycieka życie pomału

kropla po kropli

przytulam

całuję

sięgam po wspomnienia.....

Chylę przed Tobą czoła Mamo

całuję Twe spracowane ręce

podziwiam ogrom wykonanej pracy

niewyczerpaną energię

pomocne dla wszystkich dłonie

miłość przepełniającą serce

cały czas kocham

piszę dla Ciebie wiersze....