Tego nie zobaczysz na wystawie....

 

Kronika.

Nogi niosą po różnych zakątkach

przez cztery pory roku

w moim mieście

pióro zapisuje wrażenia

obiektyw maluje obrazy

tak powstaje kronika

świadek czasu

pamiętnik każdego wydarzenia.

To fotografie z dzisiejszego wieczornego spaceru, nie będzie więc ich na pewno na wystawie w inowrocławskim Teatrze Miejskim.....

Takich, których nie będzie jest około 360 000, zaglądajcie więc do kronik, one tam są......

Zawsze byłem twoim miłośnikiem

piewcą twoich zalet i urody

poświęciłem tobie tysiące strof

malowałem obiektywem pejzaże

zachwycałem się pięknem przyrody

Inowrocław to moje miejsce na ziemi

tutaj zostanę do ostatnich dni

nic nie może tego już zmienić.

 

Marzę o historycznym szlaku

wspominam księcia Kazimierza

Łokietka, Jadwigę, Jagiełłę

trakt poprowadzi po miasta dziejach

niezwykłym przewodnikiem

stać się może....

pokładam w nim wielką nadzieję.

Krążę po uliczkach, zaułkach

piszę, fotografuję

publikuję w kronikach

wysyłam na krańce świata

liczę, że zbawi nas turystyka

trzeba tworzyć, budować atrakcje

zachęcać do odwiedzin

rozkwitnie wtedy miasto

nasze dzieci i wnuki

będą się cieszyć.

Za co cię kocham.......

Kocham cię za ogrody zielone

za mnóstwo kwiatów

za wielką historię

za baśniową podziemną krainę

za tysiącletni cmentarz

za sędziwą Ruinę

za zew wolności 

kujawskie karki nigdy nie schylone

za tężnię, teściową

bursztynu dawną odsłonę

za Łokietka, Jadwigę, Jagiełły wojaże

wijącą się Noteć

jej zakrwawione fale

za makabryczną noc

Błonia tragiczną ofiarę

za geniusz Konradowica

i jego spuściznę

kocham cię kujawski grodzie

jak najbliższą rodzinę

jak dom rodzinny

jak Ojczyznę.

 

Będzie dobrze, tylko kiedy ? Już nie mogę się doczekać......