Po prezentacji powiedziałem kilka słów o moich Kronikach Inowrocławskich....o tym, że powstały 11 lat temu, średnio przez tych jedenaście lat co drugi dzień pojawia się w nich nowy post, że zawierają do tej pory 2156 postów, ponad 360 000 fotografii, 3245 wierszy, pojawia się w nich historia, tradycje, folklor, zwyczaje, kultura, sztuka, sport, inwestycje, przyroda, wszystko co ważne, piękne, ciekawe w Inowrocławiu i regionie.
Promuję miasto najlepiej jak umiem znajdując odbiorców na całym świecie....
W pewnym momencie zdjąłem marynarkę pokazując koszulkę promującą Kroniki Inowrocławskie i przypominającą o tym co robię dla Inowrocławia i regionu prowadząc tego niezwykłego, jedynego w swoim rodzaju bloga....
Potem przyszedł czas na wiersze, będące przecież integralną częścią kronik, równie ważną jak fotografie.....
Najpierw takie moje wyznanie, wiersz, który jako jedyny pojawił się na wystawie, obok fotografii.....
Za co cię kocham.......
Kocham cię za ogrody zielone
za mnóstwo kwiatów
za wielką historię
za baśniową podziemną krainę
za tysiącletni cmentarz
za sędziwą Ruinę
za zew wolności
kujawskie karki nigdy nie schylone
za tężnię, teściową
bursztynu dawną odsłonę
za Łokietka, Jadwigę, Jagiełły wojaże
wijącą się Noteć
jej zakrwawione fale
za makabryczną noc
Błonia tragiczną ofiarę
za geniusz Konradowica
i jego spuściznę
kocham cię kujawski grodzie
jak najbliższą rodzinę
jak dom rodzinny
jak Ojczyznę.
***
Zawsze byłem twoim miłośnikiem
piewcą twoich zalet i urody
poświęciłem tobie tysiące strof
malowałem obiektywem pejzaże
zachwycałem się pięknem przyrody
Inowrocław to moje miejsce na ziemi
tutaj zostanę do ostatnich dni
nic nie może tego już zmienić.
***
Misja.
Krążę po uliczkach, zaułkach
piszę, fotografuję
publikuję w kronikach
wysyłam na krańce świata
liczę, że zbawi nas turystyka
trzeba tworzyć, budować atrakcje
zachęcać do odwiedzin
rozkwitnie wtedy miasto
nasze dzieci i wnuki
będą się cieszyć.
***
Kronika.
Nogi niosą po różnych zakątkach
przez cztery pory roku
w moim mieście
pióro zapisuje wrażenia
obiektyw maluje obrazy
tak powstaje kronika
świadek czasu
pamiętnik każdego wydarzenia.
***
Marzę o historycznym szlaku
wspominam księcia Kazimierza
Łokietka, Jadwigę, Jagiełłę
trakt poprowadzi po miasta dziejach
niezwykłym przewodnikiem
stać się może....
pokładam w nim wielką nadzieję.
***
Trudno pokazać piękno helskiej plaży
kładąc na stole okruszek bursztynu
muszelkę i kilka ziarenek piasku
moja wystawa w teatrze
jest taką ekspozycją
Kroniki Inowrocławskie
są zaś wspaniałą galerią
setki tysięcy fotografii
opowiada o urodzie miasta
tysiące wierszy opiewa jego sławę
wystawa jest jedynie zachętą
by spojrzeć na Inowrocław inaczej
dostrzec jego piękno
wielką historię
zaprosić do odwiedzania
opasłej kroniki
Krążę po uliczkach, zaułkach
piszę, fotografuję
publikuję w kronikach
wysyłam na krańce świata
liczę, że zbawi nas turystyka
trzeba tworzyć, budować atrakcje
zachęcać do odwiedzin
rozkwitnie wtedy miasto
nasze dzieci i wnuki
będą się cieszyć.
***
Moja spuścizna.
Kiedy już odejdę do lepszego świata
zostawię po sobie śladów wiele
tysiące fotografii, wierszy
muśnięć swojego obiektywu, pióra
cząstkę swojej duszy, serca
w pozostawionym życiowym dziele
zostanie po mnie kronika niezwykła
przepojona uczuciami, emocjami
moja spuścizna
dedykowana Kujawom
a zwłaszcza Inowrocławiowi...
Zbudowany jestem tak pozytywnym odbiorem mojej osoby, moich fotografii i wierszy....chyba warto i jest dla kogo robić to nadal....
Kroniki Inowrocławskie będą więc trwać, tak długo jak zdrowie i życie pozwoli....
Zapraszam ciągle do ich odwiedzania, tak tysiące fotografii, wiersze i wiele innych ciekawych rzeczy....
Był czas na wywiady, rozmowy, wspólne zdjęcia, rozdawanie autografów, a na zakończenie dnia, dla odprężenia z przyjemnością uczestniczyłem w spektaklu przygotowanym przez zespół kabaretu K2.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za opinie! Zachęcam do zapoznania się z pozostałą zawartością strony oraz dyskusji na poruszane tematy. Zapraszam ponownie!