Leonard Franciszek Berendt znowu zaskakuje....wernisaż tajemniczej wystawy obrazów pt. "Krosna"

 

Inowrocławski artysta Leonard Franciszek Berendt zaprosił nas na wernisaż wystawy swoich obrazów nie po raz pierwszy, ale formuła tego spotkania była niezwykle zaskakująca, inna niż zwykle.....

Tych niezwykłych gości tego wydarzenia miałem przyjemność przedstawić w poprzednim poście kronik inowrocławskich.

 

Jak się mogłem spodziewać, na wydarzeniu pojawiło się wiele znajomych twarzy....

Frekwencja dopisała....

Dodatkowego smaczku dodało temu wydarzeniu wybuchowe rozpoczęcie.....

I pierwsze zaskoczenie: wszystkie obrazy w galerii odwrócone do ściany.....

Druga tajemnica związana z tytułem wystawy "Krosna".......

Krosna.

Stare ręcznie robione blejtramy

krosna owiane tajemnicą

zagadkowe odwrócone ramy

na wernisażu

stoją oparte o ścianę

jak starocie w magazynie

czekając na swoją szansę

by zaskoczyć, oczarować, zachwycić

gdy odwrócisz ramę

dusza Alfreda Krajniaka

krążąca pod sufitem galerii

uśmiecha się delikatnie

czeka na każdy odwrócony obraz

jego dawna praca

nie poszła na marne

Mistrz Leonard nadał

tym krosnom życie

barwiąc je kunsztownie

jak perscy tkacze z Farsu

chcąc zawłaszczyć nasz umysł, serce, wyobraźnię…….

Z trudnością wytrzymałem, żeby przed rozpoczęciem wernisażu nie zdradzić skąd się wziął taki tytuł i niezwykła konwencja z odwróconymi obrazami.....

Teraz już mogę spokojnie odsłonić wszystkim tą tajemnicę....

Wprawdzie robi to już opublikowany powyżej wiersz, ale poświęcę temu tematowi jeszcze kilka dodatkowych słów.....

  

Pewnie większość z was pamięta inowrocławskiego malarza Alfreda Krajniaka, pisałem zresztą także w kronikach o jego twórczości, otóż obrazy prezentowane na wystawie zostały namalowane na blejtramach ( krosnach malarskich) przygotowanych przed laty własnoręcznie przez Alfreda.....

Stąd tytuł wystawy, a jak do tego doszło? 

W trudnych, siermiężnych czasach, gdy wszystkiego brakowało Alfred Krajniak z niezwykłą determinacją przygotował mnóstwo takich ram dla swoich przyszłych obrazów, jak można sądzić po ich ilości pasji i planów mu nie brakowało....

W międzyczasie były już dostępne w sprzedaży lepsze, delikatniejsze, bardziej estetyczne krosna malarskie, korzystał więc z takich, a te zrobione z niemałym trudem powędrowały do garażu.

Gdy artysta przedwcześnie zmarł jego córka Estera zwróciła się do Leonarda o pomoc przy uporządkowaniu garażu, tam trafili na krosna....

Żal było je wyrzucić, a może kiedyś uda się coś z tego zrobić.....

Przez lata z niemałym trudem, ale jak widać udało się......

 

Z przyjemnością odwracamy obrazy

odsłaniając ich tajemnice

każdy z nich jakąś kryje

dotąd znał je tylko autor

i płótno przygotowane przez przyjaciela

z ta chwilą

każdy temat dostaje nowe życie...

 

Leonard ciągle zaskakuje

przekazem swoich dzieł

siłą kolorów

wystaw formułą

ma piękną duszę

wielką siłę wyobraźni

umie się tym dzielić

jest instytucją

animatorem kultury

miłośnikiem muzyki

artysta przez duże A

mecenasem

brakuje słów....głębokie ukłony.