1 Listopada

Mijają lata, zacierają się wspomnienia

żółkną zdjęcia, umierają świadkowie

najdłużej pamiętają kamienie

po nich już nikt nie opowie........

 Żołnierski pomnik

I wojna i Powstanie żniwo swe zebrały

Wojna bolszewicka dorzuciła plon niemały

Prostym pomnikiem poległych tu uczczono

Według projektu inż.Michałowskiego obelisk ustawiono

Potem zadziwiające rzeczy się działy

Orły zniknęły, daty się zmieniały

Komuna prawdę dla pamięci zmieniała

Ale teraz wygląd i prawda wróciła ,cała.

Zrewitalizowano tę część cmentarza, zamiast dość obskurnych tablic pojawiły się granitowe krzyże, m.in. ofiar makabrycznej nocy w inowrocławskim więzieniu.

 Przydało by się również odnowić ten grobowiec zasłużonego obywatela Inowrocławia.

W płomieniach zniczy

w dymach nad cmentarzami

snują się nasze wspomnienia

twarze migają w ognikach

ciepło z serc unosi się nad mogiłami

posiedzę sobie tu dzisiaj dłużej

przytulę się......

porozmawiamy.........

 I jak zwykle w ostatnich latach w tym dniu wiersz dla Taty:

Ponad dwadzieścia lat minęło

zacierają się obrazy

dzieje się mnóstwo nowych rzeczy

nic jednak nie jest w stanie

zamazać Twojej twarzy

ciągle słyszę nie jedno mądre zdanie

nie zagłusza go nawet płyta marmurowa

o lepszym Ojcu nie mogliśmy marzyć

szkoda, że tych wspólnych lat

nie można przeżyć od nowa.