Inowrocław niewiadomy-Miron Białoszewski poznaje nasze miasto

 

W 2022 roku obchodzimy setną rocznicę urodzin i 39 rocznicę śmierci Mirona Białoszewskiego, rok 2022 został ogłoszony Rokiem Mirona Białoszewskiego.....

Młodzież z III LO imienia Królowej Jadwigi z niesamowitym kreatorem inowrocławskiej kultury dr Łukaszem Oliwkowskim przypomnieli nam sylwetkę twórcy, jego związki z Inowrocławiem i pozostawiony przez niego najdłuższy literacki tekst o Inowrocławiu...

Na płocie przed budynkiem LO od ulicy Ratuszowej pojawiła się wystawa na banerach z fragmentami tekstów Białoszewskiego o Inowrocławiu i fotografiami miasta z tamtego okresu....

Swoista lekcja literatury i historii....

h

To kolejny piękny i ciekawy projekt zrealizowany przez wspaniałych uczniów tej szkoły i ich opiekunów....

Obecność Inowrocławia w twórczości autora "Pamiętnika z powstania warszawskiego" to wynik prawie miesięcznego pobytu w sanatorium przy ulicy Wilkońskiego w 1975 roku, po przebytym zawale serca.

"Inowrocław", to ponad stu stronicowa część wydanego w 1977 roku prozą tomu "Zawał".

Wytrawny i wnikliwy obserwator miejskiego życia swoje rozmowy, refleksje, spostrzeżenia i domysły opisał używając znanego już z "Pamiętnika powstania warszawskiego", charakterystycznego dla siebie potocznego, a zarazem kreatywnego języka.

 

Uczniowie "Królówki"wzięli udział w czytaniu performatywnym "Inowrocławia" poety, teksty wzbogacono scenkami teatralnymi i wykonaniem na skrzypcach i fortepianie utworów muzyki klasycznej, którą Białoszewski uwielbiał i słuchał z winylowych "czarnych" płyt.

Podczas pobytu był nawet w tej auli, na koncercie capelli bydgostienzis, co zresztą również opisał.

Białoszewski przebywał w sanatorium i zwiedzał miasto ze znanym malarzem Kajetanem Sosnowskim, pisał o tym w swoim "Inowrocławiu"  i poznaliśmy również tę postać.....

Miron przybył do nieznanego miasta

ciekawiło go jego życie

kościoły, ulice, pomniki, kamienice

sklepy, kolej, autobusy

poszukiwał miejskiego rytmu

z Kajetanem Sosnowskim, malarzem

mapował miasto

każdy na swój sposób 

aula, w której jesteśmy

rynek, dworce, Królówka

wiele zakątków 

zostawił nam najobszerniejszy

opis Inowrocławia w literaturze

i podpis w sanatoryjnej księdze

na pamiątkę

że był

widział

pisał prawdziwie

choć nie poznał dogłębnie.

Spacer z Mironem.

Miron nie zna miasta

wychodzi na ścieżki i ulice

niestety nie spotka kronikarza

z Kajetanem poznaje miasto

szuka serca, duszy, żył

namierza tętnice

zapamiętuje rynek z Izoldą

Królówkę, kopalnię, pakoską kładkę

dziwi się klasztornym placem

zaprzyjaźnia się z Kasprowiczem

rozmawia z wieloma ludźmi

na rzeźby na kamienicach podnosi źrenice

szkoda, że nie mogę wyjść z nim na spacer

pokazać ciekawe zakątki

zdradzić niejedną miejską tajemnicę

chociaż dlaczego nie? 

właśnie dzisiaj to zrobię...

pokłonimy się królowej

odwiedzimy teściową

powdychamy solny aerozol przy tężni

spenetrujemy teatr od piętra po piwnicę

zawiodę go pod mury, niebieską kamienicę 

pochwalę się jakże innym niż wtedy muzeum

opowiem o każdym z kościołów

o bajecznym parku

zaskoczy go pewnie

pustka na Królówce

mało autobusów, pociągów

miniatura klasztoru

kościelne drzwi z historią w brązie

napotkamy wielu wspaniałych ludzi

może go czymś zachwycę...

Warto zatrzymać się w tym miejscu, poczytać, obejrzeć, powspominać....

Na koniec łyżka dziegciu w wielkiej beczce miodu...

To samo LO, na boisku niedawno zrealizowany projekt: Lekcja historii i kultury przy "Dębie Pamięci"....

Z jednej z tablic pozostała tylko połowa....smutne i przykre.