Dlaczego Jadwiga?

W listopadzie 2007 roku Rada Miejska Inowrocławia uchwaliła że Patronką miasta zostaje Święta Jadwiga Królowa, a w maju 2008 roku papież Benedykt XVI w oficjalnym dokumencie potwierdził ustanowienie Świętej Królowej Jadwigi patronką Inowrocławia.Dlaczego tak się stało?
Jadwiga, córka Ludwika Węgierskiego i Elżbiety księżniczki bośniackiej urodziła się w 1374 roku. Po śmierci ojca objęła tron polski w wieku zaledwie 10 lat. Półtora roku później zawarła małżeństwo z księciem litewskim Władysławem Jagiełłą, dzięki czemu Litwa przyjęła chrzest.Królowa osobiście angażowała się w Chrystianizację tych ziem, znana była także z działalności charytatywnej i dobroczynnej.Zakładała szpitale, pomagała biednym.Słynęła w Europie ze starannego wykształcenia,bystrości umysłu i wielkiej urody.Jako że Inowrocław był ulubionym grodem jej męża króla Jagiełły często tu bywała i też miała sentyment do naszego grodu.To tutaj w kościele Św. Mikołaja w 1397 roku  brała udział w pertraktacjach z delegacją zakonu Krzyżackiego z Wielkim Mistrzem Konradem von Jungingen na czele.Znienawidzonemu wrogowi przepowiedziała wielką klęskę z ręki swojego męża po swojej śmierci  i to się sprawdziło pod Grunwaldem.
"Jeszcze póki żyję , Bóg wzdraga się was ukarać za wszystkie popełnione przez was zbrodnie, jednak po mojej śmierci Bóg dłonią mego męża króla Władysława was ukarze i będzie to cios śmiertelny. Nigdy więcej nie odrodzicie się , plemię plugawe" tak przedstawia słowa królowej nasz słynny kronikarz Jan Długosz.
Jadwiga zorganizowała Wydział Teologiczny na Uniwersytecie w Krakowie.Zgodę na jego otwarcie otrzymała w 1397 roku. Zapisem w testamencie przeznaczyła na jego działalność wszystkie swoje kosztowności, dzięki czemu przyczyniła się do odnowy uniwersytetu, zwanego odtąd po dziś dzień Jagiellońskim.Zawsze skupiała wokół siebie na dworze elity intelektualne i polityczne z kraju i zagranicy. Mimo młodego wieku była osobą bardzo światłą.Zmarła w 25 roku życia, uważana przez lud od początku za świętą.Wcześnie rozpoczęto starania o jej kanonizację, jednak przez wieki napotykano na wiele trudności i dopiero Jan Paweł II beatyfikował ją 8 czerwca 1979 roku.
Kanonizowała została 18 lat później. Nazywana jest matką swojego ludu i Matką Narodów.
W świadomości mieszkańców naszego miasta zawsze przez wieki zajmowała szczególne miejsce.
Ze względu na bliskość z miastem jej i jej męża. Bywali tu wielokrotnie.Także rosnąca legenda jej "krzyżackiej" przepowiedni odegrała wielką rolę.W herbie miasta nad piastowskim orłem widnieje między wieżami lilia symbol rodu Andegawenów, z którego wywodzi się królowa.
Po odzyskaniu niepodległości Rada Miejska Inowrocławia w 1919 roku nadała głównej ulicy miasta imię Królowej Jadwigi i do dziś ta ulica jest piękną "królową"inowrocławskich ulic.
W 1983 roku erygowana została parafia pod wezwaniem Błogosławionej Królowej Jadwigi, w której znajdują się relikwie Świętej. Od 22 kwietnia 1994 roku Królowa Jadwiga patronuje też III Liceum Ogólnokształcącemu, które pięknie kultywuje historyczne związki Królowej z miastem.

Herb miasta z lilią andegaweńską.

Dzisiaj po wiekach Wielka Królowa znowu spaceruje po inowrocławskim rynku.

 W tym kościele jej "kasandryczna" przepowiednia dosięgła Krzyżaków.

W średniowieczu Inowrocław był ważnym grodem

Na granicy warownią był przed każdym wrogiem.

Tu wielkie narady pokojowe się odbywały,

Miejskie pieczęcie traktaty rozejmowe potwierdzały

Po Krakowie, Poznaniu, Kaliszu najczęściej występowały

Koronowane głowy często na zamku bywały.

Krzyżacy przed sądami papieskimi tutaj drżeli,

O swej wielkiej klęsce przepowiednię wzięli.

Potem Jadwiga do wielkiej legendy tu urosła za młodu

I do dziś została Królową dla mieszkańców tego grodu.

Władysław Jagiełło.

     *JADWIGA*

Władysław Jagiełło ten gród sobie upodobał,

Lubiła go także Jadwiga królowa.

W pertraktacjach o zwrot ziem z Krzyżakami udział brała

i wielką klęskę im przepowiedziała.

Pamiętamy Ją ciągle, patronką czynimy

Deptakiem pięknym i szkołą czcimy

Stroje, zwyczaje chętnie odtwarzamy

i słodkimi jadwiżankami ją wspominamy.

Pomnik jej piękny w rynku stanie

O starym grodzie i jego patronce pamięć pozostanie.

Przed budynkiem szkoły czuwa

Powagi dodaje, uwagę przykuwa

Swoim wizerunkiem przypomina

Historię i chwałę dawnego Ina

Uczniom daje poczucie ważności

Tradycje, potrzebę kształcenia

Piękny wzór polskiej poczciwości

i ponadczasowość swojego istnienia.

Królowa Jadwiga pędzla Jana Matejki.

Św. Jadwiga nasza Patronka do rozwoju

 Uniwersytetu Jagiellońskiego się przyczyniła

Swoje kosztowności na ten cel nawet przeznaczyła

Choć młoda i urodziwa to poważna i wykształcona była

Jeszcze za życia prawie święta, ale Krzyżaków nienawidziła

Wielką klęskę z ręki polskiego rycerstwa im przepowiedziała

I choć kilkakrotnie nasze miasto sponiewierali, to jednak rację miała

*** 

Jadwigo tyś ten gród sobie dawno już wybrała

I jego patronką po wiekach zostałaś

Zaraz po śmierci za świętą Cię uznawano

Ale dopiero nasz honorowy obywatel nadał Tobie takie miano

To w tym mieście zawsze, niezmiennie Cię kochano

I nawet teraz z chęcią pomnik Twój stawiano

Znienawidzonemu wrogowi wielką klęskę przepowiedziałaś

I jak zwykle  Wielka Królowo rację miałaś

Szkoda że Jagiełło zwycięstwa do końca nie wykorzystał

I Krzyżak bruździł długo jeszcze, bo po bitwie zmartwychwstał.

I jeszcze raz wracam do pomysłu by do Jadwigi dołączył jej mąż.

Na Królewskim trakcie Jagiełły grodzie zawsze się znajdowałeś

Tu planował, wyjeżdżał, wracał, wojska organizował

Tu sądził, łupy dzielił, o losie więźniów decydował

Tu hołd i aplauz mieszkańców przyjmował

Lud go zawsze z otwartymi ramionami witał

Nie szemrał, drużynę karmił i utrzymywał

Tak oto powstała wieloletnia komitywa

Może w przyszłości obok Jadwigi

Władysław dołączy do spaceru

I pójdą razem w stronę ratuszowej wieży
Przypomnieć o tym szczególnym związku ludziom wielu

I to czego na Rynku brakuje najbardziej.