Obdarowałeś nas Panie
Złotem, dorożką, szeleszczącymi dywanami
Promieniami słońca, babim latem
Błękitem nieba nad nami
Królewską purpurą śliw
Światłem niespotykanym
I to wszystko w październiku
Miesiącu pod koniec roku zesłanym.
Na drodze do pięknego parku
Stoi od lat figura
Pokazując drogę jakby do raju
Modli się za nas prosząc
To Maryja stoi
Ręce ku Bogu wznosząc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za opinie! Zachęcam do zapoznania się z pozostałą zawartością strony oraz dyskusji na poruszane tematy. Zapraszam ponownie!