Święto Zmarłych

Nasze myśli, nasze serca

przy mogiłach się jednoczą

Wspominają ciepłe, wspólne chwile

dawniej dniem i nocą

Ciągły pomost zapewniają

dwa światy płomykiem ognia

się jednają.

Płomień znicza jak błysk naszego serca

Zaduma, modlitwa, wspomnienie

Pamięć o bliskich, hołd dla poległych

Opuszczonych mogił nawiedzenie

Odrobiną ludzkiego ciepła

W chłodny listopadowy wieczór

spojrzenie

Zafrasowana głowa Chrystusa w ognistej poświacie

Powstańcze i żołnierskie mogiły

na nich kwiat przy kwiecie

Przychodzimy , pochylamy głowy

pamiętamy, modlimy się

Przyprowadzamy dzieci, historii uczymy

Tradycja ta wieki przetrwała

I do dziś się szerzy 

jak długa i szeroka Polska cała

To nasza kultura,narodowa spuścizna

Patriotyzm, romantyzm i historyczna

charyzma.

Figura Maryi królująca nad cmentarzem.

Rozświetlone powstańcze i żołnierskie mogiły.

Zamglone oczy wracają wspomnienia

Schylone głowy, zniczy płomienie

Wielka łuna jako nasze dziękczynienie

Rzędy mogił liczbę tych co odeszli pokazują

Nasze serca ból do dziś jeszcze czują

Odwieczne spotkania: ludzi- tych z tej

i dusz tych z tamtej strony

Bliski ich kontakt został wytyczony

Dzisiaj jeszcze po tej

jutro już może z drugiej strony 

Tak ten świat został przez Boga ułożony.

Urok starych grobowców.

Dumny Orzeł rozpościera skrzydła

Przy żołnierskich mogiłach

Dzięki nim przeżyła Ojczyzna

Choć walka wielu życia pozbawiła

Pamiętajmy o poległych

Opowiadajmy o bohaterach

Złożyli największą ofiarę

Ale Polska nie zginęła.

Myślę ze to zostało zawarte w tym poście to nasza tradycja i warto to kultywować.

Nijak ma się do tego lampionowata dynia, zabawy, straszenie i psikusy.

Uczmy dzieci szacunku do zmarłych i miejsc pamięci.Halloween to nie są polskie zwyczaje i 

NIE MAJĄ PRAWA SIĘ NIMI STAĆ.

Trzeba się nad tym poważnie zastanowić i nie rozszerzać wprowadzania do szkół i przedszkoli

halloweenowych zabaw.

Liczba zapalonych zniczy pod pomnikami i grobami poległych za Ojczyznę daje nadzieję

że nie wszystko jeszcze stracone.

I osobista refleksja nad grobem mojego Taty.

Jest taki dzień smutny listopadowy

Dziwny, melancholijny, choć kolorowy

Pełen zadumy, wspomnień, błyskających ogników

Jest taka twarz ciągle przed oczyma

Pomarszczona, bruzdami przeorana

Ale taka ciepła, pogodna i kochana

Są takie oczy zapamiętane:szare, gorejące

Jest takie serce stęsknione.....kochające.