Marzenia, rozczarowania, plany, obietnice...już nigdy nie będzie tak samo.

Miał to być rok niezwykły

wspaniały

spełniających się marzeń 

imieniny w teatrze

encyklopedia

wiersze maszerujące na stronice tomików
cztery pory roku w fotografii

a tu wirus.....

nigdy już nie będzie tak samo

niepewność jutra 

prawie więzienie

osaczony w klatce

bezczynne obiektywy

ciągłe zagrożenie

wieści tylko złe

śmierć czyhająca za rogiem

przygnębiony świat

prawie wszystko zamknięte

kryzys

wszystko co wydawało się ważne

blednie, maleje

dokąd zmierza świat?

gdzie jest Bóg?

On jedyny wie co robi.....

 Zamknięte Solanki

kościoły, skwery

nie zaleca się nawet

wyjścia na ulicę

nie było tradycyjnej święconki

nie odbędą się przywołówki szymborskie

zubożało na jakiś czas nasze życie

czekamy na powrót do normalności

niecierpliwi, acz mądrzejsi

wzbogaceni o nowe wartości....

 Kiedy będzie już normalnie

przeminie zaraza

wyruszę na inowrocławskie ścieżki

pokażę każdy skwer

park

 każdego kwiatka

ucieszy mnie śpiew ptaków

z uwielbieniem będę słuchał ich koncertów

docenię każde rodzinne spotkanie

mszę świętą w kościele

nawiedzenie grobów na cmentarzu

wirus pomazał błotem moje powieki

otworzył moje oczy

pokazał co ważne i najważniejsze

przewartościował życie

malutkie radości stały się

teraz wielkie.......

Koronawirusem wiosna się zaczęła

smutna, straszna

jak dotąd żadna

wcześniej do życia budziła

nadzieją zarażała

teraz grozi zarazą

śmiercią nawet

ogranicza naszą wolność

jak zaborca głosząc 

zakaz za zakazem

musimy to przeczekać

wytrwać w ograniczeniach

by wrócić do życia

ze zdwojoną mocą

jeszcze Polska nie zginęła

niech paskudne wirusy

wreszcie się stąd wyniosą.