Kroniki Inowrocławskie: Imininy w Teatrze....laury dla kronikarza

Imininy w tytule to nie błąd....tak mówiono na Kujawach......
Powyżej autor Kronik Inowrocławskich i zwycięzca konkursu Kujawskiego Centrum Kultury w Inowrocławiu pt. "Zorganizujemy Ci Imieniny" na rysunku autorstwa niezwykle utalentowanej inowrocławskiej artystki, Edyty Lasoty.

Już wkrótce będziemy mogli podziwiać wystawę jej dzieł w naszym muzeum, wernisaż wystawy 31 stycznia o godz. 18:00.

Z okazji Imienin Inowrocławia Kujawskie Centrum Kultury ogłosiło konkurs "Zorganizujemy Ci imieniny "

Hasło konkursowe: Powiedz dlaczego właśnie Tobie mamy zorganizować imieniny ?
sprowokowało mnie do tego by wziąć udział w konkursie, wręcz wymusiło na mnie bym nie był obojętny na to pytanie.
Od 9 lat prowadzę bloga Kroniki Inowrocławskie, promuję tam nasze miasto, tysiącom internautom ( turystom internetowym) pokazuję nasze zabytki, atrakcje, opisuję historię, zapowiadam i przekazuję relacje z koncertów, widowisk, imprez i wszelkich wydarzeń kulturalnych, sportowych, promuję artystów......jednym zdaniem: pokazuję wszystko co ważne, piękne i wartościowe w Inowrocławiu było, jest i będzie......
Opublikowałem w kronikach na takie tematy 1610 postów, a w nich ponad 290 000 fotografii, ponad 2500 wierszy, wszystko oczywiście mojego autorstwa........z uzasadnieniem więc dlaczego właśnie mnie zorganizować imieniny nie miałbym właściwie problemu.......pozostaje pytanie : jak to zrobić?
Odpowiedź nasunęła się sama.......jak zwykle: zdjęcia, wiersze....za ich pośrednictwem pokaż jak kochasz miasto i co dla niego robisz.
Potem już poszło jak z płatka.....kilkanaście fotek z potężnego dorobku trudno byłoby wybrać i musiałbym na no stracić mnóstwo czasu, więc poszedłem na skróty, wykorzystałem przygotowany wcześnie folder moich fotografii o Inowrocławiu, który wysyłałem kiedyś znajomemu z Australii.....dwa wiersze o Inowrocławiu, jego historii i mojej miłości do niego (jeden z nich napisany gwarą kujawską) i dwa nowe: pierwszy z uzasadnieniem dlaczego ja zasługuję na imprezę imieninową i drugi finałowy: żartobliwy, satyryczny, o tym co się stanie gdy wygram ten konkurs i rzeczywiście będę musiał się wybrać na te imieniny do teatru......
Swoistą wisienką na tym imieninowym torcie było to , że ten wierszyk również napisałem gwarą.
Zrobiłem z tego prezentację, przeplatając wiersze pięknym fotografiami mego miasta.
Cała praca pojawi się poniżej, z tym że już nie jako prezentacja w power poincie, tylko w mojej kronikarskiej scenografii.......

Zorganizujemy Ci imieniny

Praca na konkurs kck

Komu wyprawić imieniny ?

Komu Inowrocław ma wyprawić imieniny ?

Może jakiemuś przewodnikowi oprowadzającemu

Tysiące turystów z całego świata

Może fotografowi pięknie pokazującemu miasta uroki

A może poecie piewcy regionu

Historykowi przypominającemu dawne dzieje

Kronikarzowi rejestrującemu ważne wydarzenia

Kogo z nich wybrać ?

A jeśli ktoś łączy wszystkie te profesje

Czy spełnia konkursowe kryteria?

Z pasją opowiada

Promuje ważne wydarzenia

Pokazuje zmiany

Przyrodę, piękne krajobrazy

Przywołuje historyczne postacie

Nie zapomina o twórcach, sportowcach, artystach

Zaprasza na imprezy, widowiska

Kultywuje kujawskie obyczaje

Przypomina naszą gwarę

Pamięta o zabytkach

Nawet dba o nie

Hołd oddaje każdemu

Co dobro czyni

Może on jest godzien

Przyjęcia Imieninowego

Któż inny napisał tysiące wierszy

O swoim mieście

Kto zrobił dziesiątki tysięcy fotografii

Ku chwale Inowrocławia

Zbiera laury w wielu dziedzinach

Kulturalne, turystyczne, historyczne

Literackie, fotograficzne

Zapisał się na kartach encyklopedii

Kto inny kocha tutaj każdy kamień

Każdą ścieżkę

Ma w sercu każdy zakątek

Może jest wielu takich…………….

Szanowna Komisjo

Usiądźcie Państwo wygodnie

Pomyślcie i dobrze wybierzcie…….

Bibulinie o Inie.

Miszkomy w pinknym mieście

Co mo park jedyn z najładniejszych w świecie

Solanki sie tyn park nazywo

Przez cały rok co dziń nos do siebie wzywo

Woło na spacery, podziwianie natury

Szate mo pinknom jak mało który

Rude wiewióry hycajom po gałynziach

W słóńcu błyszczy pajińczo przyndza

Brnóńć w złotych liściach lubimy w październiku

Szeleszczónc głośno buciorami

Bogalicha ta jesiń złotym oślipio

I tyn błynkit nieba czaruje nad nami

Momy tyż kaminny kościółek

Co czorty i maski mo na murze

Przetrwoł jakoś wojny wszystkie

Chocioż spoluny z utrónconymi wieżami

Odbudowali go bardzo chyntnie

Teroz dumnie wznosi swoje wieże nad nami

Na naszym rynku królowo spacyruje

Ni ma przy ni Jagiełły

Choć wimy że tyż tutej dobrze sie czuje

Delerio nos bierze że wieża zginyła

Germanie na szczynście fontanna wchłonyła

Po bajeczny kopalni ino wspomninie zostało

Skarbek ni mo sie gdzie szwyndać

Nom serce z bólu rozrywało

Piłsudski wyjechoł i chyba nie wróci

Nawet kościół gdzieś z rynku ucik

Downij Rzymiany tu tynżnie stowiali

Sól wielkim bogactwym ty zimi była

Askaukalis nojwinkszy torg sie nazywoł

Złoty bursztyn durch tu przybywoł

Baryłki, durszloki pełne jantaru paciorków

Tak bez przerwy od poniedziałku do nastympnygo wtorku

To wcale nie żodne dyrdymały

Giry rzymskich legionistów tutej szlaki przecirały

Nastypny złoty okres przyszed w średniowieczu

Ksiónże Kaźmirz założył gród w szczyrym polu

Któryn był wzorym dla wszystkich w łokolicy

Na olbrzymim rynku wielkie jarmarki sie odbywały

Przynosiły sławe kujawski stolicy

Królów nom po tym w Inie nie brakło

Nieroz napadninte hajcowało się nasze miasto

Ino wróg przepyndzony poszed sobie

Rozkwitało znowy jak mlycz w wiosynny dobie

Rosły wielkie dumy i kościoły jak bedki po dyszczu

Krzyżoki w kościele nauczke dostali

Spuścili kluki na kwinte jak wielki sónd przegrali

Kóróna Jagiełły w mieście błyszczała

Znowy ogiń przyszedł jednak, nie chwała

Płominie zawdy to miasto lubiały

Popioły naszom zimie warstwami zapełniały.

Potym nawet Szwedy się tu przyplóntały

Wielki głód zapanowoł i ludzie cirpiały

Nastały zabory, niewola

I wielko za Polskom Kujawioka wola

Stanylim z Wielkopolskom ramie przy raminiu

Wolność rozbłysła, nie czekalim w ciniu

Wojny, kumuna spyntały nom kulosy

Teroz zaś znowy nadchodzi wiek złoty

Unia nie tako kutwa sypnyła bejmami

Lekciejszy żywot wszystkim przynosi

Jaśnieje znowy niebo nad nami

Jimy różności ze świata całygo

Nie tylko plyndze, leberka, rzodkie pyry z kaszom,

kapuśniok, żur i zsiadłe mlyko

Przyjiżdżajom do nos Europejczyki

Rajzują tu coroz wincy

Nikt już nos nie uniko

Ino żebym mieli jeszczy lepszy dryg do turystyki

Nie zamudzali jeno napełniali kiesy

Naprowdy nad Noteciom byli by wyniki

Nastała by ciongło wiosna nie szaro jesiń

Mówma winc pacirze, zorgujma kase

Nadchodzom lepsze czasy nasze.

Karykatura inowrocławskiego kronikarza autorstwa Romana Senskiego.

Za co cię kocham.......

Kocham cię za ogrody zielone

za mnóstwo kwiatów

za wielką historię

za baśniową podziemną krainę

za tysiącletni cmentarz

za sędziwą Ruinę

za zew wolności

kujawskie karki nigdy nie schylone

za tężnię, teściową

bursztynu dawną odsłonę

za Łokietka, Jadwigę, Jagiełły wojaże

wijącą się Noteć

jej zakrwawione fale

za makabryczną noc

Błonia tragiczną ofiarę

za geniusz Konradowica

i jego spuściznę

kocham cię kujawski grodzie

jak dom rodzinny

jak Ojczyznę.

Imininy

Nie wyprowiołym już iminin kupe lot

Ale jak by miasto chciało mnie docynić

To he, bym nawet poloz

Bo i czymu nie

Zawołoł bym rodzine, kumpli, znajumych

Posłuchali bym muzyki

Jak by co

Tańcować nie byde

Kulosy zaś bolom

Lata już jednak nie te

Wszamali bym może po kawołku torta

Poczytoł bym im moje wiersze

Może ktoś je w kuńcu wydo na papirze

Bajoł bym im o historii

O Krzyżokach i Jagielle

O ksińciu Kaźmirzu

Co zbudowoł to miasto

Wycióngnył bym zza pazuchy

Synsacyje zes dziejów

Aż by wytrzeszczali ślipia

Imininy w teatrze

Mieli by o czym godać w Inie

Przez rok cały

Trza by się wysztafirować

Wyciungnuńć ancug

Dobrze wyszczotkować

Bobe i jupe zostawić w sini

Latoś to by było

Najwinksze wydarzynie

Chyba za dugo by się to nie ciungło

Bo lofrować po nocy ni mom zamiaru

Żodnych aplegrów zaproszać nie byde

Żeby juchty bałaganu nie narobili

Może zrobiom na to jakieś kwity

I w łogónku po nie bydom ludziska stali

Som jestym ciekawy jak to wyrychtują

Pod spodek chyba coś na rymby obleke

Bo to szczynście przynosi

Ale co jo jusz sie nadarymnie zamartwiom

Czy óne mi w ogóle zrobiom te imininy…….?

Rzeźba średniowiecznego kronikarza dłuta Stanisława Panfila z Mogilna.

Jerzy Łaganowski

Twórca i redaktor bloga Kroniki Inowrocławskie.

Ot i cała moja praca, która przyniosła mi zwycięstwo w konkursie i spowodowała, że 23 kwietnia 2020 roku ( już całkiem niedługo) będę mógł się spotkać z wieloma znajomymi w inowrocławskim teatrze, tym razem na moich imieninach.......do zobaczenia.