Życie przeniosło się do sieci........

 

Dzisiejszy post jest moją tęsknotą za normalnością, za końcem pandemii, za swobodą, powrotem do spotkań z ludźmi, koncertów, widowisk, wydarzeń kulturalnych i sportowych z publicznością, z emocjami i relacjami możliwymi tylko w takich okolicznościach.....

Doceniam oczywiście kulturę prezentowaną w sieci, dzięki temu mamy dostęp do pięknych, wielkich niejednokrotnie wydarzeń , możemy podziwiać wspaniałych artystów w czasie kompletnej posuchy...ale jednak to nie jest to samo, co uczestniczenie w takich wydarzeniach na żywo, nawiązywanie bezpośrednich relacji artyści-widzowie, słuchacze, czy szerzej odbiorcy....czerpanie z tego pełnymi garściami i rozkoszowanie się sztuką wszystkimi zmysłami.

 

Nie lubię koncertów w sieci

imprez bez widowni

meczów bez kibiców

ślubów bez gości

spotkań on-line

mszy świętych w mediach

są jak stos baloników

pięknych, kolorowych

lecz idę je zwrócić

bo co mi po nich

jak nie cieszą.......

nie ma czego świętować

i czego nimi ozdobić.

Miniony rok pokazał, że wydarzenia kulturalne i sportowe odbywające się z publicznością, nawet ograniczoną liczebnie i z obostrzeniami sanitarnymi

cieszyły się wielką popularnością i przewyższały pod każdym względem nawet wielkie imprezy w sieci....

Życie w  sieci

wydarzenia on-line

są fajne gdy wspominamy

wracamy do spotkań

koncertów, widowisk 

plenerów,wystaw na żywo

gdy są ich uzupełnieniem, przedłużeniem

w przeciwnym razie

są tylko namiastką 

czymś w zamian

nieco mniej doskonałym

dobrze jednak że są

pozwalają nam bowiem

na pustyni przetrwać.

Przeniosło się życie do sieci

ale to nie jest normalne

nie może tak być na stałe

żegnaj mówimy pandemii

zamierzamy wrócić do realu

tęsknimy do ludzi

spotkań, kontaktów, emocji

widowisk, koncertów, sportowych wydarzeń

wirusom mówimy nie 

znikajcie....

nie chcemy was tutaj wcale.

Żegnamy pandemię ( już wkrótce, przynajmniej mam taką nadzieję ) ..... zegar odmierza już czas powrotu do normalności.