Do Sanktuarium Bożego Ciała król Władysław pielgrzymował
podziękować Bogu za pomoc na pod grunwaldzkich polach
za wielki triumf polskiego oręża
za klęskę jaką Krzyżakom zgotował
przez wiarę duma polskiego rycerza
przed Najświętszym Sakramentem ukorzyła się skromnie
król z Inowrocławia tam zmierzał
potem pod Koronowem rozgromił wroga ponownie.
***
605 lat temu po zwycięskiej bitwie pod Grunwaldem król Władysława Jagiełło udał się w dziękczynną pielgrzymkę do Sanktuarium Bożego Ciała w Poznaniu aby podziękować Bogu za zwycięstwo i adorować Najświętszy Sakrament.
Na pielgrzymkę wyruszał z Inowrocławia, tutaj bowiem ściągnął po bitwie i tutaj mieścił się jego główny sztab wojenny. Jagiełło spore odcinki trasy odbywał piechotą. Tak opisuje to wydarzenie w swoich kronikach kanonik Jan Długosz: „Chcąc zaś dopełnić ślubu uczynionego przed wielką bitwą pod Grunwaldem, że dla uczczenia Najświętszego Sakramentu nawiedzi klasztor poznański, ruszył z Inowrocławia i przez Strzelno i Kwieciszków (dzisiejsze Kwieciszewo przyp. autora)przybył do Trzemeszna; skąd ku czci Boga i św. Wojciecha pieszo udał się do Gniezna. Z Gniezna przybył do Pobiedzisk, a stąd znowu piechotą aż do Poznania do klasztoru Bożego Ciała pielgrzymował. Tu przybywszy w poniedziałek w wigilię ś. Katarzyny, i trzy dni poświęciwszy nabożeństwu, tą samą drogą wrócił do Inowrocławia.”
Dzisiejszy sens procesji Bożego Ciała jest podobny: dziękczynny i adoracyjny.Przyznajemy się publicznie do Boga i dziękujemy za wszystko co dla nas i świata uczynił.
Historia Bożego Ciała ( za Onet.pl)
Uroczystość Najświętszego Ciała
i Krwi Chrystusa - Boże Ciało. To jedno z głównych świąt obchodzonych w
Kościele katolickim.
Choć świadomość niezwykłego cudu przemiany
konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa
towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa, jednak trzeba było
czekać aż dziesięć stuleci zanim zewnętrzne przejawy tego kultu powstały
i zadomowiły się w Kościele katolickim.
Uroczystość, która wyrosła na podłożu adoracyjnego
kierunku pobożności eucharystycznej rozwijającej się na Zachodzie od
przełomu XI i XII w., przeżywana jest obecnie w czwartek po uroczystości
Trójcy Świętej. Bezpośrednią przyczyną ustanowienia uroczystości
Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa były objawienia bł. Julianny z
Cornillon. Pod ich wpływem bp Robert ustanowił w 1246 r. święto Bożego
Ciała, początkowo dla diecezji Liege.
W 1252 r. legat papieski rozszerzył obchodzenie
tego święta na Germanię, natomiast papież Urban IV bullą "Transiturus" z
1264 r. ustanowił Boże Ciało świętem obowiązującym w całym Kościele
jako "zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w Najświętszym
Sakramencie, błędy heretyków oraz uczczenie pamiątki ustanowienia
Najświętszego Sakramentu".
Śmierć Urbana IV przeszkodziła ogłoszeniu bulli.
Dokonał tego papież Jan XXII (w 1334 r.), natomiast papież Bonifacy IX
polecił w 1391 r. wprowadzić święto Bożego Ciała wszędzie tam, gdzie
jeszcze nie było ono obchodzone.
W Polsce jako pierwszy wprowadził to święto bp
Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej, natomiast w Kościele unickim -
synod zamojski w 1720 r. W Kościele katolickim w Polsce pod koniec XIV
w. święto Bożego Ciała było obchodzone już we wszystkich diecezjach.
Było ono zawsze zaliczane do świąt głównych. Od końca XV w. przy okazji
tego święta udzielano błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
Prawdziwa obecność Chrystusa w Eucharystii
Kościół od samego początku głosił wiarę w realną
obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Chrystus ustanowił
Najświętszy Sakrament przy Ostatniej Wieczerzy. Opisali to trzej
Ewangeliści: Mateusz, Marek i Łukasz oraz i św. Paweł Apostoł. Prawdziwa
i rzeczywista obecność Jezusa Chrystusa pod postaciami chleba i wina
opiera się według nauki Kościoła na słowie Jezusa: "To jest Ciało moje
... To jest krew moja" (Mk 14,22.24).
Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, iż
"sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest
wyjątkowy... W Najświętszym Sakramencie Eucharystii są zawarte
prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i
Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus." (KKK
1374).
Kult Najświętszego Sakramentu
Od XVI w. przyjęła się w Kościele praktyka
40-godzinnej adoracji Najświętszego Sakramentu. Praktykę tę wprowadził
do Mediolanu św. Karol Boromeusz w 1520 r. Dzisiaj praktyka ta jest
obecna w całym Kościele. Zostały założone nawet specjalne zakony,
których głównym celem jest nieustanna adoracja Chrystusa w Najświętszym
Sakramencie. W Polsce istnieją trzy zakony od wieczystej adoracji:
benedyktynki-sakramentki, franciszkanki od Najświętszego Sakramentu i
eucharystki.
Procesje
Procesje eucharystyczne w dniu Bożego Ciała
wprowadzono później niż samo święto. Pierwszym śladem ich istnienia jest
wzmianka o uroczystej procesji przed sumą w Kolonii w latach 1265-75.
Podczas procesji niesiono krzyż z Najświętszym Sakramentem. W ten sposób
nawiązywano do dawnego zwyczaju zabierania w podróż Eucharystii dla
ochrony przed niebezpieczeństwami.
W XV w. procesje eucharystyczne odprawiano w całych Niemczech, Anglii, Francji, północnych Włoszech i Polsce.4 czerwca 2015 r. podobnie jak król Polski i Litwy wyruszyliśmy na ulice Rąbina, największego inowrocławskiego osiedla by adorować Najświętszy Sakrament, wyznać wiarę w Boga i podziękować za wolną Ojczyznę, za każdy dzień naszego życia, wszystkie łaski oraz prosić w intencjach swoich i Ojczyzny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za opinie! Zachęcam do zapoznania się z pozostałą zawartością strony oraz dyskusji na poruszane tematy. Zapraszam ponownie!