Zieleń, kwiaty i poezja

Rozpostarto już barwne kobierce

Lato pokazało swe dobre serce

Obdarowało nas pięknym kwieciem

Tu zawsze jest ładnie

Ale najpiękniej w lecie.

Któż utkał te barwne dywany?
Wzory i kolory dobierając w sposób niesłychany
Nasza stopa tam jednak nie wejdzie
Tam tylko motyl usiądzie, lekki wietrzyk przejdzie
Spokojny deszczyk raz po raz je zmoczy
I efekt oczaruje nasze oczy.

Pośród kwiecia spacerujesz
Piękne widoki, dobrze się czujesz
Różane ogrody, piękne dywany
Bukiety zapachów ptasie peany
Słony aerosol do tego
Cóż jeszcze potrzebujesz kolego?

Widoki, zapachy, stres, nerwy odpędzą
Nawet bażant chętnie tu zagląda
Takie atrakcje gości napędzą
Każdy zechce to oglądać
Niedługo pijalnia wód i palmiarnia obok wyrośnie
Kujawskie tradycje chata przedstawi
Gady i uroda tropikalnych roślin
Taki kompleks się światu objawi.

Baśniowy park
Chodzę parkowymi alejkami
Patrzę na świat kwieciem malowany
Świergotu ptasiego z lubością słucham
Widzę dzieci uśmiechnięte od ucha do ucha
Sielanka panuje w tej baśni krainie
Żal stąd wychodzić, bo piękno minie

 Poezja Parku

Kwiaty malują swym pięknem

Urzekają delikatnością, poezją

Nie mają pędzla ni pióra

Nie mają dłuta, a rzeźbią

Wzory, figury, kolory, zapachy

I pośród nich melodie płynące

Śpiew ptaków, brzęk owadów i słońce

To wszystko spięte zielenią, alejkami

Błękitem kujawskiego nieba nad nami

Czyż są ładniejsze widoki?

Stolica Kujaw ma swoje uroki.